Δεν έχω δίπλωμα οδήγησης για δίκυκλο. Έχω για τριαξονικό, για ανατρεπόμενο φορτηγό, για ρυμουλκούμενο. Τρίτης κατηγορίας. Εντάξει το ’βγαλα στον στρατό. Και ξέρω καλά να οδηγώ.
Έχω μεταφέρει οβίδες, φαντάρια, τρόφιμα και αξιωματικούς. Για παπάκι όμως δεν έχω!
Ρώτησα τι χρειάζεται. Εξετάσεις, χρήματα και χρόνος. Αποφάσισα σε διαβούλευση με τον εαυτό μου να μην κάνω τίποτα. Πιο πολύ από όλα, αυτό που δεν αντέχω είναι το διάβασμα και οι εξετάσεις. Να ξαναμπώ σε φάση ερωτοαπαντήσεων. Οδηγώ πάνω από δέκα χρόνια χωρίς δίπλωμα.
Έχω αποκτήσει ένα νόου χάου για το πως αποφεύγεις τα μπλόκα της αστυνομίας. Μια φορά με έχουν σταματήσει. Ήταν η αντιτρομοκρατική, είδε μόνο ταυτότητα και ότι δεν κουβαλάω καλάζνικοφ, μου χαμογέλασαν (!) και έφυγα. Θα μοιραστώ μαζί σας αυτό το νόου χάου.
Πρώτο, φοράς πάντα κράνος. Δεύτερο, πηγαίνεις κοντά σε λεωφορεία και τρόλλεϋ. Τρίτο, βρίσκεσαι πάντα κοντά σε δικυκλιστές που δεν φορούν κράνος. Τέταρτο, έχεις συγκροτημένο ύφος και στυλ. Πέμπτο, ακολουθείς ελεύθερες διαδρομές που η ίδια η ζωή σου έχει φανερώσει. Έκτο, δεν κάνεις παρανομίες. Έβδομο, όταν δεις ένα μπλόκο που δεν μπορείς να αποφύγεις τους κοιτάς χαλαρά για λίγο χωρίς να αυξομειώσεις ταχύτητα. Όγδοο, μαθαίνεις τους φίλους σου να σε ενημερώνουν για την ύπαρξη μπλόκων στις περιοχές που κινείσαι. Ένατο, σκέφτεσαι θετικά ότι δεν θα συναντήσεις το πρόβλημα ούτε και αυτή την μέρα.
Η δικιά μου λέει ότι αν είναι να κάνεις όλα αυτά δεν πας να βγάλεις ένα δίπλωμα να τελειώνουμε; Δεν καταλαβαίνει πως όλο αυτό σε κρατάει συγκεντρωμένο και αποφεύγεις ατυχήματα. Και επίσης πως είναι και ένα ορισμένο παιχνίδι ανάμεσα στους καλούς και τους κακούς, σε πραγματικό χρόνο! Ευχηθείτε μου καλή επιτυχία και αν είστε αστυνομικοί συμπαθάτε με!
Λάκης