Jenga’s Mondays

Αφού τις Δευτέρες δεν μπορούμε να τις αποφύγουμε, ας τις ομορφύνουμε!

Πού; Μεζεδοπωλείον Κυβέλη Περιοχή; Κυψέλη
Πότε; Δευτέρα 01/04/24 (✞ Μαρίας της Αιγυπτίας, Γεροντίου και Βασιλίδου μαρτύρων)
Θερμοκρασία: 21°C°, Υγρασία: 20%, Άνεμος: 9 km/h

Μια παρένθεση στο χρόνο

Άλλη μια περιπλάνηση. Ώρα 3 και 30 λεπτά και 17 και 18 και 19 δευτερόλεπτα. Δε μετράω άλλο. Πλατεία Αγίου Γεωργίου, Κυψέλη. Κάθομαι στα τραπεζάκια, στο ημικύκλιο της Κυβέλης. Σχήμα σαν παρένθεση, μια παρένθεση στο χρόνο. Δίπλα η εκκλησία -θανάσιμο αμάρτημα η λαιμαργία, ας συγχωρεθώ, θέλω απλά λίγη απόλαυση. Ήλιος δυνατός. Ακροβατούσες σαλάτες περνάνε από δίπλα μου. Ξεκινάω με μια μαλαγουζιά. Κατεβαίνει επικίνδυνα εύκολα.

Οι δίπλα

Απ’ τα μάτια μου τώρα περνάνε μπιφτέκια, μπριζόλες, μεθυσμένα φιλετάκια, κριθαρότα, καλαμαράκια. Διαλέγω ό,τι μου υπαγορεύει η όρεξή μου. Ο Φάνης (αν κρυφάκουσα σωστά) μου παίρνει την παραγγελία ευγενικά. Περιμένω. Ηρεμώ. Στο διπλανό τραπέζι κάθονται δύο φίλοι. Μαγκωμένοι. Οι κινήσεις τους και ο τρόπος που αποφασίζουν τι θα παραγγείλουν, προδίδουν φιλία χρόνων. Δε θέλω να γίνω αδιάκριτη (αλλά γίνομαι…όσο να πεις είναι η δουλειά μου). Ακούω, είναι συνάδελφοι και έτοιμοι να βγάλουν τα μαχαίρια. Αυτός που κάθεται με πρόσωπο προς τα εμένα τρίβει συνέχεια τα χέρια του μεταξύ τους, σημάδι έντονης νευρικότητας -μαντεύω.

Μήπως η ρίγανη δεν είναι ρίγανη;

Τρώω την πιο πολύχρωμη τηγανιά κοτόπουλο της ζωής μου. Αχνίζει. Τόσες χρωματιστές πιπεριές, σαν πίνακας ζωγραφικής (αλλά ακόμα καλύτερη, γιατί τρώγεται). Ψωμί από καλαμπόκι. Ολόφρεσκο.

Έρχονται και τα σκιουφιχτά με χοιρινά φιλετάκια, τσίκνωση Καρπάθου και μαλακιά φέτα. Η ρίγανη έχει αλλιώτικη γεύση -μήπως δεν είναι ρίγανη; Μήπως με γελούν οι γευστικοί μου κάλυκες; Οι φίλοι, δίπλα, οι μουτρωμένοι, μέσα σε δέκα λεπτά αφότου έρθει το φαγητό τους, αρχίζουν να γελάνε δυνατά. Να ένα νέο μότο για το μαγαζί! Θα βρω τον ιδιοκτήτη να το προτείνω: «Κυβέλη. Για να τελειώνουμε με τις παρεξηγήσεις» ή «Κυβέλη. Εδώ που λιώνει ο πάγος.» Έχω χορτάσει. Υπόσχομαι στον εαυτό μου ότι δε θα φάω άλλο, αλλά ως γνωστόν είμαι μεγάλη λιχούδα. Άντε, μια τελευταία μπουκιά. Δε φταίω εγώ, αυτά τα σκιουφιχτά φταίνε που δε χορταίνονται.

Ένας νησιώτης σεφ

Ο σεφ βγαίνει και χαιρετάει τους θαμώνες, μάλλον οι περισσότεροι εδώ έρχονται και ξανάρχονται. Του πιάνω την κουβέντα και του δίνω τα συγχαρητήρια. Γελάει μ’ ένα χαμόγελο που προδίδει 23 χρόνια σε κουζίνες και καλή καρδιά. Καθόμαστε λίγο στον ήλιο και τον αέρα. Μου μιλάει για το Καρπαθιώτικο κρεμμύδι που χρησιμοποίησε. Λέμε για ζυμαρικά, για την Ιταλική κουζίνα, για τις αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων με τα χταπόδια να κρέμονται κάτω απ’ τον ήλιο. Ωραία όλα αυτά, αλλά στον κατάλογο γιατί δεν είδα χταποδάκια; Τον ρωτάω για τη ρίγανη, με διαβεβαιώνει πως ήταν όντως ρίγανη. Είναι ο Γιώργος Κόντας. Είναι απ’ τη Μυτιλήνη. Άλλο πράγμα οι νησιώτες τελικά.

Για πάρτη μου, για μένα

Σιγά σιγά πέφτει το σκοτάδι. Παρέες παιδιών, φωνές και γέλια. Το σήμα μου να φύγω. Θα μου μείνει η ανάμνηση της κυκλικής πλατείας, η γεύση της φρέσκιας ρίγανης σαν να τη χτύπησε μόλις κάποιος ειδικά για μένα στο γουδί. Σήμερα αισθάνθηκα πως κάποιος μες στην κουζίνα μαγείρεψε για πάρτη μου.
Τα λέμε την επόμενη Δευτέρα, σε κάποια άλλη περιπλάνηση.

• Υ.Γ. 1 Η Κυβέλη ήταν μια μικρασιατική φρυγική θεότητα, της άγριας φύσης και των δημιουργικών δυνάμεων της Γης και της γονιμότητας. Ήταν, λένε, «γεννημένη από πέτρα». Τώρα, αλήθεια; Ψέματα; Δεν ξέρω.
• Υ.Γ. 2 Γνώρισα και τον Ηλία και την Ελένη. Έτρωγαν μια φέτα με κρούστα μέλι που -κακώς- εγώ δεν παρήγγειλα. Με βοήθησαν να φωτογραφήσω και να φωτογραφηθώ και μου εκμυστηρεύτηκαν ότι έρχονται συχνά εδώ, είναι μια συνήθειά τους. Άλλο ένα ατού της Κυβέλης. Είναι ό,τι πρέπει για να ρθεις με κάποιον που αγαπάς.
• Υ.Γ. 3 Ο φανοστάτης με τα τέσσερα φωτιστικά και τους τρεις μικρούς έρωτες, σήμα κατατεθέν της πλατείας, δε χώρεσε κάπως μέσα στο κείμενο, αλλά η χαρά που μου προκάλεσε να τρώω δίπλα του, το διατρέχει υπογείως.

Κυβέλη
Επτανήσου 15, Αθήνα 112 57|
Τηλ. 21 0821 9406
web: www.kybeli.gr/
fb: Κυβέλη

*Ποια είναι η Jenga;
Πότρια και μπαρόβια. Φετιχίστρια αναγνώστρια. Ποτέ δεν επισκέπτεται δύο μαγαζιά το ίδιο βράδυ γιατί δεν πιστεύει στις μπαρότσαρκες. Ορκισμένη περιπατήτρια της Αθήνας.