Συναντήθηκα μαζί της με την αφορμή μιας σύντομης επίσκεψής της στην Αθήνα και, μέσα σε μία ώρα, κατάφερε να με αναζωογονήσει με αέρα Λευκάδας και αύρα Ευρώπης.
Μια σύγχρονη, εργαζόμενη γυναίκα, μητέρα δύο παιδιών, που τολμά να πει ότι αγαπάει την πατρίδα της, αλλά και ότι μπορεί να τη δει ως project, ως challenge, ως πολιτιστικό προϊόν. Από «το χωριό της, το Λονδίνο», μέχρι τα καφενεία της νησιώτικης γειτονιάς της, η Αργυρή Κατωπόδη αγαπά να μοιράζεται συναισθήματα και σκέψεις, αλλά δεν υστερεί και στις πράξεις: ο εθελοντισμός γι’ αυτήν είναι στάση ζωής. Αυτοδημιούργητη και εργαζόμενη από πολύ μικρή, συνδυάζει με τον δικό της μοναδικό τρόπο την απλότητα που την κάνει προσιτή και αγαπητή με την κομψότητα και την αισθητική που σφραγίζει το απαράμιλλο στιλ της.
Η υποψηφιότητά της με τη ΝΔ στο νησί της, στη Λευκάδα, δεν απασχόλησε πολύ την κουβέντα μας, καθώς η ίδια δεν θεωρεί τον εαυτό της πολιτικό και, από την άλλη, ήθελα να την ρωτήσω για εκείνη την ίδια, την Αργυρή που πέφτει το βράδυ στο μαξιλάρι της και κάνει έναν απολογισμό της μέρας, της δικής της μέρας. Στο τέλος, πάντως, της βραδιάς, τα ποτήρια με το κρασί μας έμειναν παντελώς άδεια και, προσωπικά, έφυγα γεμάτη θετικές εντυπώσεις και, φυσικά, μια δελεαστική πρόσκληση για Ιόνιο.
Μόλις άνοιξα τον υπολογιστή μου για να απομαγνητοφωνήσω την κουβέντα μας, σκέφτηκα να την κάνω κι ένα google-προς έκπληξή μου, ανακάλυψα διάφορα που, από σεμνότητα προφανώς, απέφυγε να μου πει, όπως ας πούμε, ότι έκοψε τα μακριά της μαλλιά και τα δώρισε στο Άλμα Ζωής, στο πλαίσιο του προγράμματος Χάρισε Δύναμη για να χρησιμεύσουν σε κάποια γυναίκα μετά από χημειοθεραπεία. Κι είναι και άλλα πολλά. Προς το παρόν, όμως, πάμε play.
Πώς θα περιέγραφες την ζωή σου μέσα σε πέντε φράσεις-μότο;
Η ευτυχία δεν αποκτάται με τα εύκολα πλούτη αλλά όταν μοχθήσεις για να τα αποκτήσεις.
Η προσφορά και ο εθελοντισμός είναι στάση ζωής. Προσφέρω χωρίς να αποσκοπώ να πάρω τίποτα πίσω. Η δοτικότητα είναι στο dna όλων μας αλλά πρέπει να την αφυπνίσουμε!
Παιδιά, νέα γενιά, το μέλλον μας, η ζωή μας. Έχω δυο παιδιά, έχω φοιτητές στο ΤΕΙ Ιονίων Νήσων, συναναστρέφομαι διαρκώς με νέους ανθρώπους στο πλαίσιο προγραμμάτων που “τρέχω” κατά καιρούς, από τη νεανική επιχειρηματικότητα μέχρι τον χρηματοοικονομικό αναλφαβητισμό. Ο παρονομαστής είναι ένας. Να δώσουμε στα παιδιά της Ελλάδας το δικαίωμα να τολμήσουν, να πετύχουν και να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα.
Για να επιτύχεις πρέπει να σκέφτεσαι θετικά, να κάνεις μεγάλα όνειρα και σκέψεις έξω από το “κουτί” της συμβατικότητας. Think big… και όλα γίνονται!
Φίλοι και οικογένεια. Η οικογένεια που με δημιούργησε και αυτή που δημιούργησα εγώ. Γονείς, οι αδελφές μου, ο σύζυγός μου, οι γιοι μου.
Τι είναι πολιτική για σένα και, αν θες, εξήγησέ μου γιατί λέμε… «κατεβαίνω» στην πολιτική και όχι «ανεβαίνω»;
Είναι μάλλον ένα αναχρονιστικό στερεότυπο. Για μένα σημαίνει ξεκίνημα. Και αυτό το ξεκίνημα στο ταξίδι της πολιτικής έχει την αφετηρία του στο Λονδίνο. Σε έναν σταθμό του μετρό υπήρχε μια αφίσα με ένα απόφθεγμα του Πλάτωνα στα αρχαία ελληνικά και στα αγγλικά, το εξής: Όταν δεν καταδέχεσαι να ασχοληθείς με την πολιτική, τότε δέχεσαι να σε κυβερνούν κατώτεροί σου…. Κάπως έτσι ξεκίνησε και το δικό μου ταξίδι στην πολιτική. Με “σκούντησε” ο Πλάτωνας στο μετρό του Λονδίνου! Μια πόλη που τη λέω καμιά φορά “χωριό μου” γιατί εκεί σπούδασα κάνοντας τρεις δουλειές για να τα βγάζω πέρα, εκεί έμαθα τον σύγχρονο κόσμο, εκεί ξεκίνησα την καριέρα μου μετά την ολοκλήρωση των σπουδών μου σε μεγάλους διεθνείς χρηματοοικονομικούς οργανισμούς. Κι από εκεί τελικά, σε ένα πολύ μεταγενέστερο χρόνο πήρα το ερέθισμα της ενεργητικής πολιτικής συμμετοχής.
Έχεις ζήσει κα ταξιδέψει και σε άλλα μέρη, όμως η ζωή σου είναι, τελικά, στην Ελλάδα. Ενώ, φυσικά, θα μπορούσες να ζεις σχεδόν οπουδήποτε ήθελες στον πλανήτη γη…
Πράγματι, εκτός από το Λονδίνο, έχω ζήσει στην Ιταλία και στην Γερμανία….
Είμαι πολύ τυχερή που ο πατέρας μου, αυτός ο άνθρωπος που τόσο αγαπώ, επειδή δεν κατάφερε ο ίδιος να σπουδάσει… Μας πίεσε όλες μας να φύγουμε εκτός Ελλάδας, να ανοίξουμε τα φτερά μας, να αποκτήσουμε εμπειρίες. Τον ευγνωμονώ για αυτό. Τα χρόνια στο Λονδίνο ειδικά ήταν μαγικά, υπήρξαν και δύσκολες στιγμές. Έπρεπε ως φοιτήτρια να κάνω δουλειές μαζί… Όμως, αυτά όλα καθόρισαν την ιδιοσυγκρασία μου. Η κάθε χώρα στην οποία έζησα και εργάστηκα, έστω για λίγο, μου έδωσε εμπειρίες και τεχνογνωσία που ,όταν επέστρεψα στην Ελλάδα, πίστευα ότι μπορώ να μεταφέρω, παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες να συμβεί αυτό. Επέστρεψα στην Ελλάδα γιατί έξω ένιωθα ότι ζούσα σε χρυσό κλουβί: Υπέροχος μισθός σε υπέροχη κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα. Ήταν συνειδητή επιλογή η επιστροφή μου στην πανέμορφη χώρα μας. Ζούμε σε έναν μοναδικό τόπο, με υπέροχους ανθρώπους… Αν αλλάζαμε λίγο την νοοτροπία μας, σίγουρα θα ήμασταν πολύ καλύτερα σε πολλούς τομείς! Εύχομαι ο μικρός μου ο γιος που με μαθαίνει πάντοτε τόσο πολύτιμα πράγματα και που θέλει να ασχοληθεί με την πολιτική, να τα διαβάσει αυτά. Πάντως, θεωρώ ότι όλα τα παιδιά πρέπει να ταξιδέψουν, να ζήσουν, να διαμορφώσουν άποψη…Άλλο αυτό όμως, άλλο το brain drain… Πρέπει όλοι να βοηθήσουμε να γίνει κάτι για να μην φεύγουν άνθρωποι ικανοί να ομορφύνουν και να βελτιώσουν αυτόν εδώ τον τόπο. Την Λευκάδα, που είναι η δική μου γωνιά στην Ελλάδα, την θεωρώ -και είναι- ευλογημένο τόπο…Πολλές φορές την αποκαλώ νησί του έρωτα, της αγάπης και του πολιτισμού! Όλα τα έχει κι αυτά που της λείπουν, όπως ας πούμε ένα όμορφο θέατρο, μπορούν να γίνουν αν συνεργαστούμε οι άνθρωποι του νησιού, εμείς που την θέλουμε ψηλά.
Είσαι ένας άνθρωπος που δεν φαίνεται να θέτει το φύλο του πάνω από άλλες ιδιότητές του, όπως όχι σπάνια προσωπικά βλέπω να συμβαίνει. Όμως, είναι τόσο γοητευτικό να είσαι και γυναίκα, δεν είναι;
Ευλογία είναι! Μια λέξη και μια σημασία που έχει μέσα της όλη την δημιουργία.
Γυναίκα, μητέρα, με ανασφάλειες ή χωρίς, επιχειρηματίας, καθηγήτρια, μαθήτρια. Γιατί όσο ζω συνέχεια μαθαίνω. Με εκνευρίζει που ο κόσμος, απλά κοιτώντας μια γυναίκα, μπορεί να την διακοσμήσει με δεκάδες επίθετα χωρίς καν να την γνωρίζει.
Ειδικά στις μικρές κοινωνίες. Είναι άδικο. Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι όλοι και όλες μας, ο καθένας και η καθεμία μας έχει προσπαθήσει πολύ για να επιτύχει τον στόχο του. Οι στόχοι είναι διαφορετικοί, το ταξίδι όμως σχεδόν ίδιο.
Όσο κλισέ και να ακουστεί, μια γυναίκα που είναι μάνα και σύζυγος και εργαζόμενη είναι ήρωας, είναι ισορροπιστής. Έχω μάθει τα δύο μου αγόρια, και συνεχίζω κάθε μέρα πάνω σε αυτό, να σέβονται τις γυναίκες. Από πολύ μικροί και οι δύο τους με βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού, στο μαγείρεμα, κατανοώντας ότι η μητέρα τους και δουλεύει και είναι μητέρα και γυναίκα και όλα-ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που έχω καταφέρει στην ζωή μου. Έχει γράψει ο Τίτος Πατρίκιος: «Γυναίκες, σας περιγράφουμε όπως μας αρέσει κι εξοργιζόμαστε που δε χωράτε στις περιγραφές μας».
Ποιες δραστηριότητες γεμίζουν την μέρα σου;
Σήμερα ασχολούμαι βασικά με τις τουριστικές επιχειρήσεις της οικογένειας. Δουλεύω παράλληλα το διδακτορικό μου πάνω στα παιδιά. Σου είπα και προηγουμένως για τον εθελοντισμό που πιστεύω ακράδαντα πως θα έπρεπε να μας χαρακτηρίζει όλους και να μπει στην φιλοσοφία μας, να γίνει τρόπος ζωής… Με κάθε τι που κάνω έχω στο μυαλό μου να βοηθήσω. Να βοηθήσω την γυναικεία επιχειρηματικότητα, τον τουρισμό, την παιδεία, το περιβάλλον, την αλληλεγγύη και βέβαια την κοινωνική επιχειρηματικότητα.
Αλήθεια, ακολουθείς κάποια ρουτίνα στην καθημερινότητά σου;
Δεν θα το έλεγα, γιατί εδώ και χρόνια, είτε όταν δούλευα ως σύμβουλος στο ΙΝΣΕΤΕ, είτε για την εκπαίδευση μου έπρεπε να ταξιδεύω . Η έλλειψη αυτής της ρουτίνας θεωρώ ότι μας έχει κρατήσει ως οικογένεια πιο δεμένους. Δεν υπάρχει τριβή τέτοιας φύσης και επίσης είμαι χαρούμενη που και οι τρεις άνδρες του σπιτιού με βοηθούν σε όλα για να μπορώ εγώ να φεύγω, να μαθαίνω, να δουλεύω… Μια σταθερά, πάντως, που εντοπίζω στις ημέρες μου στη Λευκάδα είναι ότι ξυπνάω καθημερινά νωρίς, εκεί γύρω στις 8 το πρωί, και πίνω με φίλες και φίλους πρωινό καφέ- αυτό συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια και με κάνει να νιώθω ευλογημένη που μπορώ να ξεκινάω έτσι τη μέρα μου με ανθρώπους που αγαπώ.
Στη συνέχεια, κάνοντας καθημερινές δουλειές, περπατάω στον πεζοδρόμο της Λευκάδας και γεμίζω δύναμη από την αύρα της πόλης και των ανθρώπων της. Είναι τόσο όμορφο να περπατάς και να χαιρετάς όμορφους ανθρώπους! Η υπόλοιπη ημέρα έχει εργασία ( εξαρτάται από την σεζόν), διάβασμα (χειμώνα-καλοκαίρι) και την καλή πράξη της ημέρας. Κάνω πλάκα, καμιά φορά και λέω κάνω καλές πράξεις, μπας και, αν βλέπει κάποιος εκεί πάνω, να μου σβήσει τις αμαρτίες.
Τώρα που είπες αμαρτίες, ποιες είναι οι κακές σου συνήθειες;
Οι περισσότερες συνήθειές μου, να ξέρεις, είναι κακές. Λατρεύω το φαγητό, ειδικά το ψωμί και δεν λέω ποτέ όχι σε ένα καλό ποτήρι κρασί. Τώρα, όμως, αυτό είναι καλό ή κακό; (γέλια) Μια στα σίγουρα καλή συνήθεια που έχω είναι το καθημερινό φιλί στους γονείς μου…
Ποια θεωρείς πως είναι τα προτερήματα και ποια τα αδύναμα σημεία σου;
Ένα σημαντικό μου, νομίζω, προτέρημα είναι ότι βρίσκω λύσεις πολύ γρήγορα. Το μειονέκτημά μου ίσως είναι πως είμαι πολύ αυθόρμητη, σε σημείο να δημιουργώ λάθος εντυπώσεις σε όσους δεν με ξέρουν. Ρωτώντας τις φίλες μου για περισσότερα θετικά και αρνητικά του χαρακτήρα της Αργυρής μού απαντούν πως μες στα καλά μου είναι ότι είμαι αποτελεσματική και πως έχω δυνατή αντίληψη της πραγματικότητας, ότι είμαι δυναμική και ενεργητική, επίμονη για την πραγματοποίηση δημιουργικών στόχων. Ακόμα ότι σέβομαι και ενδιαφέρομαι
για τα απλά καθημερινά ζητήματα των άλλων και ότι αν και δεν είμαι εγωκεντρικό άτομο, διαθέτω ισχυρή αίσθηση προσωπικής ταυτότητας. Μου άρεσε αυτό! (γέλια) Από την άλλη, οι άνθρωποί μου εντοπίζουν ότι ενίοτε δίνω πολλά περισσότερα από όσα πρέπει , ότι εμπιστεύομαι πολύ εύκολα και ότι, όσο κουρασμένη και να είμαι ή όσο λίγο χρόνο και αν έχω, δεν λέω όχι σε κανέναν.
Θα έλεγε κανείς πως ένας άνθρωπος σαν εσένα, με αλήθεια, με ευαισθησίες, δεν θα μπορούσε να αντέξει εύκολα την ζωή ενός πολιτικού. Ίσως, επειδή έχει λανθασμένα συνδεθεί η πολιτική με το ψέμα και την διαφθορά…
Δεν είμαι πολιτικός. Δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός. Ούτε θέλω να γίνω. Ευτυχώς, ο πολιτικός μας στίβος δεν καταλαμβάνεται μόνο από επαγγελματίες πολιτικούς, αλλά είναι αρκετές οι περιπτώσεις ανδρών και γυναικών που αντιμετωπίζουν ως λειτούργημα αυτό που κάνουν, αυτό που τους έχει ανατεθεί να κάνουν. Αυτή είναι και ξη δική μου φιλοδοξία. Αν εκλεγώ να παραμείνω ένας κανονικός άνθρωπος που θα απευθύνεται στους συνανθρώπους του κοιτώντας τους στα μάτια και θα τους μιλάει ειλικρινά και έντιμα. Πιστεύω στη δύναμη της αλήθειας. Είναι η δύναμη της αλήθειας που κινεί τον κόσμο. Το ψέμα και η σκηνοθετημένη παραπλάνηση είναι ο πιο αθόρυβος και ο πιο επικίνδυνος φασισμός!
Την Αργυρή Κατωπόδη την βρίσκεις και επικοινωνείς μαζί της εδώ
