«Στις φωνές που ενωμένες ηχούν!»
Γιατί «Πλειάδες»;
Το πρότεινε η φιλόλογος της ομάδας και μας άρεσε. Γιατί μέσα της η λέξη Πλειάδες εμπερικλείει, ταυτόχρονα, το σύνολο του πληθυντικού, αλλά και το «εγώ» του ενικού· είναι ένας αστερισμός με πολλά αστέρια! Γιατί όταν ξεκινήσαμε ήμασταν 7 γυναίκες που θέλαμε να φτιάξουμε κάτι… Κάτι καινούριο μέσα από το παλιό. Στη δικιά μας περίπτωση το «παλιό» ήταν το ηπειρωτικό Πολυφωνικό τραγούδι.
Πώς και γιατί αποφασίστηκε το φωνητικό σύνολο να περιλαμβάνει μόνο γυναίκες;
Αυτό έγινε και συνειδητά και τυχαία. Η Γεωργία –η οποία είναι από τα ιδρυτικά μέλη των Πλειάδων– στο πλαίσιο του διδακτορικού της, είχε πραγματοποιήσει επιτόπια έρευνα στα ελληνόφωνα χωριά της Νότιας Αλβανίας, όπου και απαντάται η προφορική αυτή πολυφωνική μουσική. Εκεί, είχε συναντήσει και αμιγώς γυναικείες ομάδες, αλλά και μικτές. Ωστόσο, επειδή η ηχογράφηση των γυναικών στο χωριό Σελλιό ήταν για εκείνη μια πολύ δυνατή εμπειρία, της γεννήθηκε η ανάγκη να δημιουργήσει στη Θεσσαλονίκη μια ομάδα γυναικών, για να μοιραστεί μαζί τους το βίωμά της. Το ότι παραμείναμε γυναικείο φωνητικό σύνολο, οφείλεται κυρίως στο ότι τα πρώτα μέλη της ομάδας μας είχαν ήδη στενούς δεσμούς: κάποιες ήταν φίλες, κάποιες ήταν χρόνια σε άλλες ομάδες… (Εντάξει, θα το ομολογήσω ότι μόνο μια από μας μπήκε στις Πλειάδες, επειδή άκουσε μια πρόβα μας και της άρεσε… και από τότε δεν έφυγε ποτέ!)
Τι συμβαίνει όταν, εννιά γυναίκες, στην προκειμένη, ενώνουν τις φωνές τους;
Δημιουργείται μία πολύ δυναμική πολυφωνία όπου κάθε μέλος πρέπει να καταφέρει να διατηρήσει την ατομική του «φωνή» μέσα στο σύνολο αλλά ταυτόχρονα να μπορέσει να ακούσει και τα υπόλοιπα μέλη και να «κουρδιστεί» μέσα στο σύνολο.
Είναι μια απαιτητική συνθήκη που χρειάζεται εξάσκηση τόσο την ώρα του τραγουδίσματος όσο και εκτός πρόβας, στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Στις μέρες μας, είναι ένα στοίχημα που μας αφορά όλους. Όταν το πετυχαίνουμε, το αποτέλεσμα είναι μοναδικό!
Είστε και φίλες εκτός από συν-τραγουδίστριες; Πώς μπλέκεται το ένα με το Άλλο και πώς καταφέρνετε να διατηρείστε ενωμένες;
Είμαστε και φίλες, ναι! Κάποιες μέσα στα χρόνια, κουμπαριάσαμε κιόλας. Ίσως είναι πιο ταιριαστό να πούμε πως η σχέση μας είναι αδελφική. Κι όπως δεν έχουμε με όλα μας τα βιολογικά αδέλφια πάντα το ίδιο δέσιμο, έτσι μπορεί να συμβαίνει και μεταξύ μας, όμως γνωρίζουμε πως είμαστε πάντα εκεί η μία για την άλλη, με απόλυτη εμπιστοσύνη, κατανόηση και άνεση να μοιραζόμαστε όλα τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα, μιας και μας δένουν τόσο ισχυροί δεσμοί. Η φιλική-αδελφική μας σχέση είναι συνδεδεμένη με την τραγουδιστική-επαγγελματική με τον πιο αρμονικό τρόπο και είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ομάδας μας. Λειτουργούμε ως κοινότητα και αυτό είναι το βασικό χαρακτηριστικό που μας κρατά ενωμένες τόσον πολύ καιρό, όπως και η αγάπη μας το κοινό τραγούδισμα, για συνεύρεση και μοίρασμα, για πειραματισμό πάνω στην πολυφωνία και φυσικά όλα αυτά τα χρόνια ζύμωσης και εμπειρίας που έχουμε πλέον ως ομάδα. Άλλωστε, μας έφερε κοντά μία κοινή αγάπη, η οποία συνεχίζει να μας χαρίζει απλόχερα μεγάλες συγκινήσεις που δυναμώνουν τους δεσμούς μας.
Μία ατάκα που θα έλεγαν οι μυθολογικές Πλειάδες στους σύγχρονους άντρες.
Σταματήστε για λίγο να μιλάτε και σταθείτε λίγο να ακούσετε.
Οι γιαγιάδες-πλειάδες σε κάμποσα χρόνια…
Οι γιαγιάδες-πλειάδες σε κάμποσα χρόνια θα βρίσκονται πού και πού (μετά από διαβούλευση μηνών) γύρω από ένα τραπέζι και θα πίνουν τσίπουρα. Κάποιες θα παίρνουν χάπια για τη χοληστερίνη (θα τσιμπάνε στα κρυφά πατάτες), κάποιες για το ζάχαρο, κάποιες ακόμα θα καπνίζουν και κάποιες θα έχουν εγγόνια. Θα παίρνουν μαζί ένα τραγούδι, μετά ένα δεύτερο, ένα τρίτο για όσα έφυγαν, ένα έκτο για το μέλλον. Με περισσότερες ή λιγότερες αντοχές θα κάνουν μια πρόποση: Στις φωνές, που ενωμένες ηχούν!
Στίχοι ενός τραγουδιού που αφιερώνετε στις γυναίκες σήμερα
Θα αφιερώναμε έναν φωνητικό αυτοσχεδιασμό· μια μουσική διαδικασία ανοιχτή, δυναμική, που ενεργοποιεί όλες τις αισθήσεις και σε φέρνει στο εδώ και στο τώρα, με όποιο τρόπο κι αν συμμετέχεις, είτε ως ακροάτρια, είτε ως συμμετέχουσα.
