Πολλές είναι οι ταινίες που θα θυμόμαστε για πάντα. Και αυτή η στήλη είναι αφιερωμένη σε αυτές ακριβώς. Ταινίες που θα θυμόμαστε για αυτά που μας μάθανε, για το κλάμα ή το γέλιο που ρίξαμε, ή ακόμη και αυτές που θα θυμόμαστε γιατί ήταν τόσο…χάλια που δεν μπορέσαμε να το πιστέψουμε (ελληνικές και ξένες!). Ξεκινάμε με μία που την ξέρουν όλοι, σίγουρα την αγαπούν και σίγουρα τους συγκίνησε: RUN FORREST, RUN!

Η ΑΤΑΚΑ: Run Forrest, Run!

Ένα παιδί που κουτσαίνει, με σίδερα στα πόδια, δέχεται το γνωστό bullying από άλλα παιδιά στο σχολείο. Για να γλιτώσει το ξύλο, κατόπιν παρότρυνσης της καλύτερής του φίλης Jenny, αρχίζει να τρέχει. «Run Forrest, Run!» φωνάζει η Jenny και ο Forrest τρέχει χωρίς σταματήμο. Συνεχίζει να τρέχει σε όλη του τη ζωή, κυριολεκτικά και μεταφορικά με όχημα την αγάπη. Και αυτή η σκηνή, με τα σίδερα να σπάνε στα πόδια του μικρού Forrest μένει πάντα στη μνήμη μας: η δύναμη της θέλησης είναι αυτή που πάντα κερδίζει!

Η ΥΠΟΘΕΣΗ

« Hello. My name’s Forrest, Forrest Gump. You want a chocolate?»

Ένα παιδί γεννιέται με IQ μόλις 75 στην Alabama των ΗΠΑ. Τι μέλλον θα έχει αυτό το παιδί, όταν είναι το κέντρο κοροϊδίας όλων; Κι όμως ο Forrest θα καταφέρει να πάει πολύ μπροστά γιατί έχει πάντα τις καλύτερες προθέσεις, ξέρει να αγαπάει και κυρίως τον έχουν αγαπήσει κι αυτόν. Θα γίνει αστέρας του ράγκπι και του πινκ πονκ, θα υπηρετήσει στο Βιετνάμ, θα δει από κοντά διάφορους προέδρους των ΗΠΑ, θα γίνει πάμπλουτος. Και στο τέλος θα μας αποδείξει ότι ακόμη κι αυτοί με χαμηλό IQ, έχουν μια θέση στον κόσμο και είναι καλύτεροι από πολλούς άλλους με «μυαλό»

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ

«They told us Vietnam was going to be a lot different than United States of America»

Ο Forrest Gump διηγούμενος την ιστορία του σε μια στάση λεωφορείου σε διάφορους περαστικούς, μας κάνει και μια περιηγήση στην πρόσφατη ιστορία των ΗΠΑ: Ο πόλεμος στο Βιετνάμ, τα παιδιά των λουλουδιών, η δολοφονία του Κέννεντυ, το σκάνδαλο Watergate και πολλά πολλά άλλα. Πώς εζησε ο ίδιος όλες αυτές τις ιστορίες και πόσο επηρέασαν τη δική του ζωή, με μια απλότητα και στωικότητα που πολλοί θα ζήλευαν. Ο κόσμος προχωρούσε, συνέβαιναν κοσμοϊστορικές αλλαγές, αλλά ο Forrest Gump συνέχιζε να … τρέχει.

Η ΜΗΤΕΡΑ

«Mama always had a way of explaining things so I could understand them.»

Αγαπώ όλες τις μαμάδες του κόσμου, κυρίως όμως αγαπώ τη μαμά του Forrest Gump. Ήταν γλυκιά, ήπια, εξηγούσε το νόημα της ζωής στον Forrest, κι αν δεν είχε δίπλα του αυτή τη συγκεκριμένη μητέρα, μάλλον δε θα είχε καταφέρει τίποτα. Πάντα είχε ένα χαμόγελο και ήταν πάντα περήφανη για εκείνον. Το κλάμα έπεσε όταν τη χάσαμε. Πολύ κλάμα όμως. Αλλά όπως είπε και η ίδια πολλές φορές: «dying is a part of life».

Η JENNY

“Dear God, make me a bird so I can fly far, far far away from here”

Ο Θεός δεν έκανε πουλί τη Jenny όπως ζήτησε, αλλά απαλλάχθηκε από το βάναυσο πατέρα της και έζησε με τη γιαγιά της. Οι τάσεις φυγής όμως της έμειναν. Ανήσυχο πνεύμα, το κορίτσι του Forrest Gump, κι ας μην τον έβλεπε ερωτικά, ήταν πάντα εκεί για εκείνον, αλλά κυρίως, εκείνος ήταν εκεί για τη Jenny. Διότι αυτό το κορίτσι είχε την τάση να μπλέκει στις πιο δύσκολες καταστάσεις (από τη δική της μεριά γνωρίσαμε των Αμερική των χίπιδων, των ναρκωτικών και της σεξουαλικής απελευθερωσης!). Γιατί μπορεί εκείνη να ήταν η έξυπνη της ιστορίας, αλλά τελικά όλο εκείνη την πατούσε!Ο μόνος τελικά που την αγάπησε άνευ ορίων και χωρίς να περιμένει ανταπόδωση ήταν ο Forrest και η Jenny άργησε μεν, το κατάλαβε δε.

Ο ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ DAN

“I never thanked you for saving my life”

Ένας υπολοχαγός από στρατιωτική οικογένεια δεν έχει παρά να περιμένει ότι ο θάνατος του θα συμβεί εν ώρα καθήκοντος. Όμως γνώρισε τον Forrest στο Βιετνάμ και εκείνος τον έσωσε,αλλά δυστυχώς έχασε και τα δυο του πόδια. Μισούσε τον Forrest γι’αυτό, αλλά τελικά τον αγάπησε. Γιατί αυτός ο «χαζός» (που ο υπολοχαγός δεν επέτρεπε σε κανέναν να τον λέει χαζό) του έμαθε ότι η ζωή είναι ωραία. Ο πιο αξιέπαινος χαρακτήρας της ταινίας και μια απίστευτη ερμηνεία.

Η ΜΟΥΣΙΚΗ

https://www.youtube.com/watch?v=FcOt6mfjxeA

Δημιούργημα του Alan Silvestri που ακόμη κι αν δεν σας έρχεται η μελωδία, πατήστε το παραπάνω link και θα καταλάβετε αμέσως. Η μουσική αυτή είναι ένα έπος. Έπαιξε και στο τελευταίο επεισόδιο της σειράς «Είσαι το ταίρι μου». Κι αυτό δεν το αναφέρω έτσι άσχετα. Η σκηνή που έπαιξε ως χαλί ήταν ένα ύμνος στην αγάπη και τη φιλία. Όπως η φιλία του Forrest με τον Bumba και τον Dan και η αγάπη του για την Jenny. Αν θέλετε να κλάψετε έτσι να ξεσπάσετε, βάλτε το να παίζει σε λούπα.

ΔΙΔΑΓΜΑ

“I may not be a smart man, but I know what love is”

Μια ιστορία απίστευτη μέσα από τα ματιά του πιο χαζού ανθρώπου. Αλλά μήπως τελικά αυτός ο «χαζός» ήξερε το νόημα της ζωής καλύτερα αό εμάς τους έξυπνους; Μάλλον ναι. Αυτή η απίστευτη ταινία, θέλει να πει πολλά πράγματα, αλλά αυτό που μένει στο τέλος είναι ένα: Όλοι μπορούν να αγαπήσουν και να αγαπηθούν. Αρκεί να ξέρουν το «πώς» κι αυτό δε θέλει εξυπνάδα. Θέλει κουράγιο!