Από τη Μαντώ Βλάχου
Ναι φίλες και φίλοι είναι αυτή η εποχή του χρόνου που εμένα προσωπικά με κυριεύει μια Χριστουγεννιάτικη παραφροσύνη. Το αγόρι μου πάλι όχι και τόσο, και μάλλον τα περισσότερα αγόρια για να είμαι και δίκαιη. Ναι που λέτε, είναι να μην πάει 25 Νοεμβρίου και ο εγκέφαλός μου κλειδώσει και βλέπει μπροστά του μόνο λαμπάκια, μπαλίτσες με γκλίτερ, κορδελίτσες και μελομακάρονα.
Οκ, φέτος επειδή ο Αύγουστος κράτησε 90 μέρες, αντί για 30, ήμουν κάπως πιο χαλαρή στο θέμα των Χριστουγέννων. Όμως, αυτή η στάση μου κράτησε μέχρι να δω βιτρίνα στολισμένη. Τότε με βρήκε το «κακό». Άρχισαν τα πρώτα συμπτώματα: Ασταμάτητο ψάξιμο στο Pinterest για το φετινό Christmas Home Decoration Concept. Αλλαγή σε όλο το χωροταξικό πλάνο του σπιτιού για να υποστηριχτεί σωστά η όλη ιδέα.
Εντάξει και να πεταχτεί και καμιά καρέκλα, τι έγινε; Το δέντρο μας να χωρέσει κι όλα καλά. Αφού γίνουν σωστά τα πρώτα στάδια, συνέχεια έχει το ψάξιμο όλων των sites με εποχιακά, Home deco, κλπ κλπ..
Επόμενο βήμα μετά το σωστό ρεπορτάζ αγοράς, η δια ζώσης επίσκεψη στον τόπο του εγκλήματος για να δω με τα ίδια μου τα μάτια πόσα λαμπάκια έχει η σειρά, και πόσο γυαλίζουν οι μπαλίτσες, και το αγόρι δίπλα μου να λέει «μου ζάλισες τις δικές μου τις μπ***λίτσες».
Και αφού γίνουν όλα τα παραπάνω το ραντεβού του επίσημου στολισμού και της φωταγώγησης δίνεται την πρώτη Κυριακή του Δεκεμβρίου, με ανοιχτό κάλεσμα φίλων και γνωστών. Και του χρόνου, κορίτσι
Φλυαρίες
Όσο φτάνει στο τέλος του αυτός ο χρόνος, γίνεται και ένας σχετικός απολογισμός. Ο φετινός μου απολογισμός επικεντρώνεται στο πόσο και πώς διασκεδάζεις όσο περνούν τα χρόνια. Όσο είσαι πιπινάκι όλοι θεωρούμε ότι είσαι σε μια μόνιμη κατάσταση partying hard, και ναι οκ αυτό ισχύει σε μεγάλο βαθμό.
Όμως, λέω όμως, όντως διασκεδάζαμε τότε όσο τώρα που είμαστε λιγάκι πιο ώριμοι; Η δική μου απάντηση είναι όχι, και να σας αναλύσω και το γιατί. Αρχικά, τώρα οι ευκαιρίες μου να βγω και να παρτάρω είναι λόγω χρόνου εργασιακού αναγκαστικά πιο λίγες κι άρα περισσότερο precious.
Δεύτερον, ξέρω πολύ καλά πώς θέλω να διασκεδάσω και με ποιους να διασκεδάσω, και ναι δε με νοιάζει να πάω στο πιο high κλαμπάκι, αλλά στο σπίτι της φίλης εδώ δίπλα. Τελευταίο, αλλά και πιο βασικό είναι το πόσο οκ είμαι πια με μένα και τα γούστα.
Ξέρω ακριβώς από τι θέλω να ξεχαστώ και πόσο θέλω να ξεφύγω, και το επόμενο πρωί να είμαι εντελώς κομπλέ και κουλ με τη βραδιά που πέρασε. Φορ δις ρίζον…όσο μεγαλώνεις τόσο πιο καλά παρτάρεις.
