Μερικοί έχουν καταπιεί ντουντούκα και επιτίθενται στα τύμπανα του αυτιού μας με ανείπωτο σθένος και υπεροψία. Άλλοι κουνάν το δάχτυλο και μας μπερδεύουν με σοφιστείες και ατέρμονους επαναλμβανόμενους μονολόγους. Πολλοί ψιθυρίζουν, αλλοιώνουν νοήματα, λέξεις και φράσεις. Όλοι μαζί κουβεντιάζουν, καμώνονται πως συνομιλούν και πως λύνουν προβλήματα. Και ενίοτε φτιάχνουν επιτροπές που θυμίζουν γκρίζους ανθρώπους σε γκρίζα γραφεία με γκρίζους φακέλους και γκρίζες ψυχές. Τίποτα πιο βαρετό από την κουβέντα ή από το κουβεντολόι που έλεγαν πιο παλιά. Η αλήθεια είναι πως έχει καταντήσει κουραστικό. Εικόνα πρώτη. Κουβεντιάζουμε ένα θέμα και ο καθένας χάνεται σε λεπτομέρειες που οδηγούν σε τελείως διαφορετικά ζητήματα. Μία άρνηση της οριοθέτησης για το τί συζητάμε. Εικόνα δεύτερη. Αποφυγή της ολοκλήρωσης μιας συζήτησης. Συμπεράσματα; Πράξη; καταλήξεις; Όχι! θεωρούνται μπανάλ όλα αυτά. Ο καθένας έχει την αλήθεια του και την άποψη του. Τα συμπεράσματα δεν μπορούν να χωρέσουν όλο τον πλούτο που έκαστος έχει στον τούρμπο εγκέφαλό του. Εικόνα τρίτη. Η συζήτηση που θυμίζει πασαρέλα, επίδειξη μόδας. Ο κάθε ομιλητής σαγηνεύει τα πλήθη, ναρκισσευόμενος από την ίδια του την ικανότητα να πλάθει προτάσεις που μάλλον δεν λένε τίποτε τις περισσότερες φορές. Εικόνα τέταρτη. Μικρά αυτιά, μεγάλο στόμα. Περιμένεις υπομονετικά τη σειρά σου μόνο και μόνο για να μιλήσεις και δεν ακούς. Έτσι βγαίνεις από τη συζήτηση ακριβώς όπως μπήκες. Γιατί έχουμε σταθερές απόψεις και σιγουράτζα σκέψη.

Σκέφτομαι πως οι συζητήσεις, ο τρόπος που γίνονται, η αύρα που βγάζουν, δείχνουν σε μεγάλο βαθμό τον πολιτισμό αυτών που συμμετέχουν. Τον βαθμό συνοχής μιας κοινωνίας, την ωριμότητά της να συνειδητοποιήσει και να αντιμετωπίσει τα προβλήματά της. Ο θυμόσοφος λαός μας λοιπόν έχει βγάλει αυτή την έκφραση, “κουβέντα να γίνεται” για να σατυρίσει το ραχάτι της γλώσσας και του μυαλού. Και αυτό το ραχάτι έχει πλάκα αν είμαστε διακοπές, σε ένα καφενέ και περιμένουμε να έρθει το ουζάκι και ο ελληνικός. Το πρόβλημα βρίσκεται όταν ένα θηρίο έρχεται καταπάνω σου και εσύ χαριεντίζεσαι. Και κουβεντιάζεις… και κουβεντιάζεις… Και όσο πιο τσαμπουκαλίδικο είναι το θηρίο τόσο πιο γελοίες και ανούσιες είναι οι κουβέντες να γίνονται. Και δυστυχώς έχουμε να αντιμετωπίσουμε τρία τέσερα μεγάλα θεριά. Που συζητάνε λίγο, όσο χρειάζεται και μας σκουντάνε στην πλάτη…. Και εμείς νομίζουμε πως μας σκουντάνε μόνο και μόνο για να συνεχίσουμε να κουβεντιάζουμε…

Αφιέρωση πρώτη. Σε αυτούς που κάνουν λάικ σε ότι ανεβάσεις δύο – τρεις μέρες πριν σου ζητήσουν κάτι… Τυχαίο!

Αφιέρωση δεύτερη. Δεν μπορείς να καταναλώνεις οτιδήποτε, (χρήματα, θετική ενέργεια, συναισθήματα), αν δεν παράγεις…

Αφιέρωση τρίτη. Στην πιτσιρικαρία από 13 μέχρι 16 που ψάχνεται, αντιδρά και προχωρά…