Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Το λένε στις σχολές και τα κολλέγια, στα επιτελεία των κομμάτων, στα καφενεία πριν το ντέρμπι και στα κυριακάτικα οικογενειακά τραπέζια. Ακόμα και ο θείος που ξεψυχά αφήνει την τελευταία του συμβουλή στα ανίψια. Να είστε επικοινωνιακοί… Τί άραγε σημαίνει; Όχι στο λεξικό, αλλά στη ζωή, στην πραγματική ζωή. Νομίζω πώς είναι να λες αυτό που θέλει να ακούσει ο άλλος και συνάμα να μην ακούς καν τι σου απαντάει. Να πλασάρεις με τον καλύτερο τρόπο τον εαυτό σου, τόσο καλά που πια να μην είναι ο εαυτός σου. Να κρύβεις τις αδυναμίες σου-να μεγεθύνεις τα προτερήματά σου. Να υπόσχεσαι, να χαϊδεύεις τα αυτιά του συνομιλητή σου μέχρι και ολόκληρης της κοινωνίας (αν είσαι πολιτικός τέτοιας κοπής). Να πείθεις, να αρέσεις, να επηρεάζεις. Στην πραγματικότητα η επικοινωνία ανάμεσα σε ανθρώπους, απόψεις, μέρη με όλα αυτά δυσκολεύει. Εάν ένας τρελός βγάλει ένα τραπεζάκι στον δρόμο, τα αυτοκίνητα δεν μπορούν να περάσουν, η επικοινωνία μπλοκάρει. Και έτσι η πόλη δεν επικοινωνεί, οι άνθρωποι δεν επικοινωνούν. Ε! αντί για τραπεζάκια ο καθένας μας βγάζει τους κανόνες επικοινωνιακότητας… Οδοφράγματα κανονικά. Και όπως κόβονται οι δρόμοι, έτσι κόβονται και οι σχέσεις. Είμαστε μία μπλοκαρισμένη χώρα, μία διασπασμένη κοινωνία. Αλλά με μάστερ στην επικοινωνία… Με στρατηγικές, διαύλους και επικοινωνιακές πολιτικές. Από πάνω πάνω, μέχρι κάτω κάτω. Ο καθένας βγάζει ότι έχει, ότι θέλει στον δημόσιο χώρο, στη γειτονιά του, στις παρέες του, στο διαδύκτιο, παντού. Και όχι μόνο δεν βοηθά στην επικοινωνία, αλλά απεναντίας την αναιρεί, την αποσυντονίζει. Ζούμε στην εποχή της επικοινωνίας, αλλά επικοινωνούμε; Ή απλώς βγάζουμε τα έπιπλα μας στον δρόμο;
Αφιέρωση πρώτη. Σε όλους αυτούς που γκρινιάζουν για τον καιρό. Δεν θα έπρεπε, γιατί παραδόξως μετά από πολλά χρόνια ζούμε ένα κλασικό φθινόπωρο.
Αφιέρωση δεύτερη. Σε όλους αυτούς που Σερφάρουν και Τρολλάρουν, κάνοντας είδηση οποιαδήποτε ανοησία κυκλοφορεί στο διαδύκτιο. Και μάλιστα την αλλοιώνουν και την μεγεθύνουν.
Αφιέρωση τρίτη. Στη Μέρλιν που μας κάνει και γελάμε. Μία διασταύρωση πιτ μπουλ και νυχτερίδας με πινελιές γκρέμλιν, αλλά αξιαγάπητη.
