Κάποτε οι δευτεριάτικες εκδόσεις των εφημερίδων ήταν γεμάτες διαφημίσεις για τις νέες ταινίες που προβάλλονταν στους κινηματογράφους — τότε οι πρεμιέρες γίνονταν τη Δευτέρα. Οι διαφημίσεις για τις ταινίες επιστημονικής (και όχι μόνο) φαντασίας που προβάλλονταν κάποτε, είναι πραγματικές χρονοκάψουλες, αφού μας αποκαλύπτουν περισσότερα για το zeitgeist της εποχής, παρά για την ίδια την ταινία. Η σύγκριση της διαφήμισης με την πραγματική αφίσα της ταινίας, φανερώνει πολλά για την τότε «πρόσληψη» των ταινιών φαντασίας.
1966: Dimension 5
(βαθμολογία IMDb: 4,7/10)
Πρόκειται για μια παράξενη, ξεχασμένη ταινία, που συνδυάζει –μάλλον μπερδεύει– ετερόκλητα είδη. Κινέζοι πράκτορες σχεδιάζουν να πυροδοτήσουν μια ατομική βόμβα στο Λος Άντζελες, αν οι ΗΠΑ δεν αποσύρουν τις δυνάμεις τους από την ΝΑ Ασία (ο Πόλεμος του Βιετνάμ σύντομα θα έφτανε στο αποκορύφωμά του). Όμως ο αρρενωπός πράκτορας Τζάστιν Πάουερ, με τη βοήθεια της όμορφης συνεργάτιδάς του από το Χονγκ Κονγκ (και μιας ειδικής ζώνης-χρονομηχανής), καταφέρνει να σώσει την πόλη από τον «Κίτρινο Κίνδυνο» που την απειλεί. Επιστημονική φαντασία, ρομάντσο και κατασκοπία ανακατεύονται αδέξια, φτιάχνοντας μια σαλάτα, στην οποία η επιστημονική φαντασία είναι παρούσα μόνο στα πρώτα 10 και στα τελευταία 10 λεπτά, το ρομάντσο είναι τραβηγμένο από τα μαλλιά και τα «κατασκοπικά» τμήματα είναι παιδαριώδη. (Τα Νέα, 9.6.1969)
1962: The Manchurian Candidate
(βαθμολογία IMDb: 7,9/10)
Ο ταγματάρχης Μάρκο (Φρανκ Σινάτρα) είναι παρασημοφορημένος ήρωας του Πολέμου της Κορέας. Όμως οι επαναλαμβανόμενοι ανεξήγητοι εφιάλτες του, τον οδηγούν στο να ανακαλύψει ότι τόσο αυτός όσο και άλλα μέλη της διμοιρίας του είχαν υποστεί πλύση εγκεφάλου από τους σατανικούς κομμουνιστές και έχουν μεταβληθεί σε υποχείριά τους. Ουσιαστικά, είναι εν υπνώσει ρομπότ, στο πλαίσιο ενός σχεδίου να δολοφονηθεί ο προεδρικός υποψήφιος. Είναι από τις σπάνιες φορές που ένα μέτριο μυθιστόρημα μετατράπηκε σε μια θαυμάσια ταινία, μια από τις καλύτερες του είδους, όπου το μάλλον παρατραβηγμένο σενάριο γίνεται πολύ πιστευτό. Το καστ είναι επίσης εξαιρετικό. Τα καλύτερα σημεία της ταινίας είναι οι ονειρικές σεκανς, που διαθέτουν μια σουρεαλιστική μαγεία, χάρη στη δυναμική σκηνοθεσία του Τζων Φρανκενχαϊμερ. Υπήρξε και ένα ριμέικ του 2004. (Τα Νέα, 24.10.1964)
Ηθικό Δίδαγμα:
Οι σούπερ πράκτορες που θα σώσουν το Λος Άντζελες από τον «Κίτρινο Κίνδυνο» δεν υπάρχουν πια. Τους πάτησε το τραίνο της πολιτικής ορθότητας. Κι οι Δαιμονικοί Σχιστομάτηδες δεν απεργάζονται πια χοντροκομμένα σχέδια με ατομικές βόμβες και πλύση εγκεφάλου. Ανακάλυψαν αποτελεσματικότερο τρόπο να υπονομεύσουν τη μισητή Δύση. Εξήγαγαν το πλέον επιτυχημένο προϊόν τους των τελευταίων δεκαετιών, το λοκντάουν! Το οποίο έγινε δημοφιλέστατο και, εν αντιθέσει με τα παροιμιωδώς ευτελή προϊόντα τους, λειτούργησε μια χαρά (για τα μακροπρόθεσμα κινεζικά συμφέροντα).
