Νεαρά πρόσωπα, κορίτσια ζουμερά με εκείνη την γλύκα και την ξεγνοιασιά της νιότης, χορεύουν ακολουθώντας πιστά τον καβαλιέρο τους.

Διάβαζα πρόσφατα ότι, εδώ και χρόνια, η τηλεοπτική εκπομπή με τους περισσότερους θεατές σε όλο τον κόσμο είναι το “δελτίο καιρού»??!!

Είναι ένα μαγαζί, πίσω από τη στάση του λεωφορείου. Πουλάει φυτά, κάδρα και πορσελάνινα βάζα, αφίσες ποδοσφαίρου και ποτήρια για ουίσκι.

Περσικός Κόλπος, λοιπόν! Αυτή η απίστευτη εμπειρία να συναντάς νέους αλλιώτικους τόπους και να συναναστρέφεσαι με τελείως διαφορετικούς ανθρώπους ήταν μαγική, σχεδόν εθιστική...

Η «εικόνα» που έχει ο δημόσιος χώρος μιας χώρας, δηλώνει πολλά για την ίδια τη χώρα καθώς αντανακλά το οικονομικό, πολιτισμικό και κοινωνικό της επίπεδο.

Αυτά τα αιώνια πάρτι με τις ποτάρες τους και τις τακουνάρες τους... Οι συγκεντρώσεις Α-προσώπων σε μπαρ και σπίτια που φωτίζονται ελαφρά από την οθόνη του smartphone. Αυτές οι συνευρέσεις...

Αν ήσουν ένας σκηνοθέτης δε θα ήταν ωραία ιδέα να έφτιαχνες μια σπονδυλωτή ταινία με ρεβεγιόν; Τελείως διαφορετικές μεταξύ τους προσεγγίσεις.

Λένε οι ιστορίες των παλιών πως μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας τόπος. Απλώνονταν αυτός ανάμεσα σε δυο βουνά, θεριά ολάκερα που σηκώνονταν ψηλά ίσαμε τον ουρανό. Κοντά στα...

Πέρασαν δυο χρόνια. Ξημέρωνε η 28η ημέρα του Νοέμβρη του 2016. Στη Βραζιλία ήταν ακόμη βράδυ. Ήταν το τελευταίο βράδυ για 71 ψυχές. Είναι η δεύτερη επέτειος από την πτώση...

Όταν μου ζήτησε ο εκδότης της εφημερίδας «Η Πόλη Ζει» να γράψω για τον Παύλο Σιδηρόπουλο, ακριβώς επειδή ήξερε ότι οι οικογένειες από τις οποίες προερχόμαστε είχαν στενή φιλική σχέση...