Όχι απλά σε περίμενα. Μετρούσα αντίστροφα τις μέρες από τη στιγμή που είδα το πρώτο trailer λίγο πριν το καλοκαίρι.

Μην εναποθέτεις. Το μέλλον σου ή το παρελθόν σου σε κανέναν και πουθενά. Μην αφήνεις άλλους/άλλα να το κατευθύνουν για σένα.

Η σόουμπιζ δείχνει τον δρόμο προς τη μητρότητα: influencers, τραγουδίστριες, μοντέλα, παρουσιάστριες παρουσιάζουν τη στρογγυλή κοιλίτσα τους!

Και κάπου εκεί, ενώ όλα ήταν κάπως ρυθμισμένα και καμία είδηση δεν θα τάραζε τη 15νθήμερη σιέστα μου, μια ειδοποίηση από το Twitter χτύπησε.

Το καλοκαίρι τα δικά μας αναγνώσματα φλερτάρουν με "Γυναίκες" μέσα σε ένα "Ανδρολίβαδο" κι εμείς τυλιγόμαστε με μια ανάλαφρη διάθεση.

Σε ποιούς αντιπερισπασμούς επιμένεις που όσο όμορφοι και αν είναι δεν είναι τίποτα παραπάνω, και για πόσο? Ποιά άλλοθι σε βοηθούν στοργικά να κρύβεσαι’ και από τι ακριβώς? Μήπως από...

Και κάθε που που τα ημερολόγια (ή ο υδράργυρος) δείχνουν καλοκαίρι, οι ειδήσεις γεμίζουν με φοβερά «νέα» που αξίζουν τουλάχιστον βραβείο Πούλιτζερ.

Όταν ο Αϊνστάιν έδινε ομιλίες σε διάφορα συνέδρια σε πανεπιστήμια των Η.Π.Α, η ερώτηση που έκαναν συχνά οι σπουδαστές του ήταν: – Πιστεύετε στο Θεό; Κι εκείνος απαντούσε: – Πιστεύω...

Αχ! Mπάνια O Λαός Αρχίζει Τέτοιες Εποχές Μα Πάντα Αγνωστα Λημέρια Είναι Στημένα Στην Τύχη Ισως Συμβεί Θαύμα ΑΑπό Λουόμενο Απρόσεχτο Σαν Συντονισμένο Επλεο Σύμπαν Σφαίρα Ωκεάνια Ζητάει Ο,τι Υπάρχει...

Μια πόλη, οι κόρες της, μια κόρη, από μακριά. Λείπουν και αυτό πονάει, αλλά έχει και ποίηση ταυτόχρονα .