Της φάνηκε πως τον ήξερε. Χρόνια πίσω, σε ένα ξενοδοχείο, ένα καταραμένο βράδυ. Κοντοστάθηκε, κρατούσε ψώνια, ήταν οι μέρες τέτοιες

Πραγματικά άμα μου δινόταν η ευκαιρία να σε δω για μια τελευταία φορά, αυτό που θα έκανα ήταν να σε κοίταγα κατάματα, να σου πέταγα κάτι στο κεφάλι και να...

Τρία σταθερά σημεία είχε στην ζωή του. Την ομάδα, την μάνα του και το ότι δούλευε εδώ και δεκαετίες εξωτερικές εργασίες. Αυτά τα τρία. Ομάδα και μάνα δεν άλλαξε ποτέ....

Η αναμονή της στη στάση, εκείνη τη νύχτα του Σεπτέμβρη στην Αθήνα, θα πρέπει να ήταν μεγάλη. Εκνευριστικά μεγάλη για την ηλικία της.

Στα δικά τους τα νησιά οι άνθρωποι πεθαίνανε έχοντας μισό-ζήσει όπως έλεγε η γιαγιά του: "...νέοι! άλλοι στα χωράφια, άλλοι στις οικοδομές, άλλοι στις ξερολιθιές ή μέσα σε πρακτορεία κι...

Τα βράδια στην εφημερίδα δεν ήταν ποτέ ήσυχα. Όσο πλησίαζε η ώρα της έκδοσης τόσο η κίνηση στους διαδρόμους, οι φωνές, τα τηλεγραφήματα, τα χτυπήματα στις γραφομηχανές

Ο Μάνος περπατούσε βιαστικά κατά μήκος της Σόλωνος, βαστώντας στο ένα χέρι τη δεσμίδα με τις παρτιτούρες του και στο αριστερό τη θήκη με το βιολί και το δοξάρι.

Αστική πολυκατοικία του ΄60. Πούλησε ένα χωράφι ο πατέρας και το αγόρασε στην κόρη. Προίκα. Μικροπροξενιό. Βγήκαν, τα είπαν, ξαναβγήκαν, τα βρήκαν. Παντρεύτηκαν. Η Μ. και ο Χ. Ήρθαν στην...

Όταν όλα τα κάποτε εργαλεία σου, επιταχύνουν τη σήψη μόνο, η ουτοπία και η δυστοπία αλλάζουν θέσεις τόσο γρήγορα ώστε δεν ξέρουν ούτε αυτές πιά, ποιά είναι ποιά.

Όταν, μερικά χρόνια πριν, μου χαρίστηκε η ευκαιρία της επίσκεψης στον γενέθλιο τόπο των παππούδων μου σε ορεινό χωριό της Ηπείρου, έπεσα απάνω στις εκδηλώσεις του δεκαπενταύγουστου. Όπου κεντρικό ρόλο...