“Πιάσε μια μπύρα, Ελληνική!”

Το θέμα που ακολουθεί αφορά τους νέους θησαυρούς της μπύρας. Αναζητήσαμε τα πιο ιδιαίτερα μέρη για να κάνουμε την έρευνα μας και να σας μεταφέρουμε μία διαφορετική εικόνα, απ’ αυτή που ως τώρα είχατε. Αυτή που σε λίγο καιρό αναμένεται να γίνει τάση. Πέρα από τις κλασικές pubs που μέχρι χθες γνωρίζαμε, τα γεμάτα βαρέλια μαγαζιά με συνοδευτικά burger, η μπύρα παρουσιάζει τον πιο εκλεπτυσμένο χαρακτήρα της, σε ευφάνταστα μπουκάλια και φινετσάτα ποτήρια. Bottle shop ή Taproom μπαίνουν δυναμικά στο παιχνίδι, δίνοντας την δυνατότητα να απολαύσεις τις άπειρες επιλογές που έχεις σε μπύρα. Η μπύρα όπως δεν την γεύτηκες ποτέ πριν!

Η παλέτα της μπύρας αλλάζει.

Κόκκινες, ξανθές, μαύρες συναγωνίζονται επάξια ροζ, σκούρες καφέ κι άλλες αποχρώσεις του νέου καμβά της. Για τους μη γνώστες, ίσως αυτά ακούγονται ψιλά γράμματα. Κι όμως! Αυτά που ξέρατε ξεχάστε τα ή μάλλον καλύτερα, εμπλουτίστε τα!

Η μπύρα πια, απευθύνεται σε ευρύτερο κοινό, με διαφορετικά γευστικά κριτήρια και προτιμήσεις. Μπύρες αρωματικές, με διάφορες γεύσεις (ξινές, γλυκές, πικρές) που σου αφήνουν μία ξεχωριστή επίγευση! Νέοι παραγωγοί, καινοτόμες ιδέες μετά από μελέτη κι αναζήτηση, δίνουν το δικό τους στίγμα, καλώντας ακόμα και τους πιο επιφυλακτικούς να κάνουν μία δοκιμή.

Οικοπαραγωγοί ή gipsy brewers ενδύουν με έξυπνες εικόνες, πραγματικά έργα τέχνης, μπουκάλια γυάλινα ή κουτάκια μπύρας, προκαλώντας μας να δοκιμάσουμε ό,τι πίνεται! Χρώματα, έξυπνες ετικέτες, σχήματα, ακόμα και κόμικς συνθέτουν μία απίθανη εικαστική εικόνα. Φεύγουμε από το συμβατικό μπουκάλι της μπύρας, αλλάζει το περιεχόμενο, ακολουθεί το εξώφυλλο.

Πόσο πιθανό θα είχες να πίνεις μπύρα συνοδεύοντας την με μαύρη σοκολάτα, με αποξηραμένα φρούτα, τυριά ή ακόμα και με παγωτό; Απίθανο, ε; Κι όμως! Ανάλογα την γεύση της μπύρας, μπορεί να συνδυαστεί με τα παραπάνω. Εμείς προτιμήσαμε την μαύρη σοκολάτα σε συνδυασμό με σκούρα μπύρα με βάση την γεύση του καφέ και της καπνιστής καραμέλας και πραγματικά εκπλαγήκαμε ευχάριστα!

7 Ερωτήσεις στον Ανδρέα Μαραγκό

Μιλήσαμε με τον Ανδρέα Μαραγκό, ιδιοκτήτη του cafe- bar “Ο μπαμπάς” στο Κουκάκι και ζητήσαμε την άποψη του για την “επανάσταση” της μπύρας. Ο Ανδρέας είναι από τους πρώτους επιχειρηματίες που πίστεψαν την craft μπύρα, τις μικροζυθοποίες και το gipsy brewing. Κατά μία έννοια θα μπορούσαμε να τον συμπεριλάβουμε σε αυτούς που εισάγουν πολιτισμό στην μπύρα.

Μιλάμε για επανάσταση της μπύρας;
Θα μπορούσαμε να το πούμε κι έτσι μιας και η Ελλάδα δεν έχει παράδοση στην μπύρα. Πριν κάποια χρόνια, δεν άκουγες κάποιον να φτιάχνει μπύρα στο σπίτι του. Τώρα φτιάχνεται η ελληνική ¨παράδοση¨ στη μπύρα. Κάποιες μπύρες έρχονται κοντά στην ιδιοσυγκρασία του Έλληνα και μπορείς να πεις ότι είναι ωραίες, για το κλίμα που έχουμε.

Προτιμάς, ως ιδιοκτήτης μαγαζιού, τις ελληνικές μπύρες;
Βεβαίως τις προτιμάμε. Σίγουρα παρακολουθούμε τι γίνεται και έξω, τις τάσεις που επικρατούν…

Γιατί επέλεξες να έχεις στο μαγαζί σου ως πρωταγωνιστή ποτό, την μπύρα;
Είναι το αγαπημένο μου ποτό.

Τι πίνουν οι Έλληνες;

Υπάρχει μία τρομερή τάση με την IPA (India Pale Ale). Είναι μία μπύρα με περισσότερο λυκίσκο κι αρώματα και ταιριάζει με την ιδιοσυγκρασία του Έλληνα. Στο γυαινείο κοινό πολύ δημοφιλείς είναι οι κόκκινες μπύρες.

Τι συμβουλεύεις όταν ζητούν την γνώμη σου για να επιλέξουν μπύρα;

Ανάλογα τα γούστα. Αν κάποιος δεν είναι γνώστης ίσως προτείνω μία πιο αρωματική μπύρα ή μία κόκκινη μπύρα ή μία session. Αν κάποιος ξέρει από μπύρα, προτείνω IPA. Αυτές που αρέσουν πιο πολύ σε ΄μένα είναι οι μαύρες. Τον χειμώνα ειδικά προτείνω τις τελευταίες.

 Γίνεται στροφή του κόσμου στις νέες ετικέτες;

Ναι! Τα πρώτα χρόνια οι πελάτες ήταν διστακτικοί, δεν ήθελαν να ξεφύγουν από αυτά που μέχρι τότε ήξεραν. Μετά από τέσσερα περίπου χρόνια είχε αρχίσει ο κόσμος να μας ζητάει κι άλλες μπύρες. Είχε φύγει από την συνηθισμένη μπύρα, είχε δοκιμάσει κάτι, εδώ ή αλλού και ξεκίνησε να μπαίνει σαν παιχνίδι και μετά είχε γίνει πλάκα. ¨Δεν έχεις φέρει κάτι άλλο;¨ Ξέρεις, σε μορφή πειράγματος κι αυτό μας οδήγησε στο να φέρουμε κι άλλες και να έχουμε εννιά βαρέλια αυτή τη στιγμή.

Ποιες είναι οι διαφορές του κοινού της μπύρας με το υπόλοιπο καταναλωτικό κοινό;

Κατά βάση είναι πιο λαϊκό κοινό, εξωστρεφές, εναλλακτικό και πιο νεανικό. Έχω την αίσθηση ότι αυτός που πίνει μπύρα- το έχω έτσι στο μυαλό μου- ακούει περισσότερη μουσική. Είναι ένα κοινό που σίγουρα του αρέσει να ζει λίγο διαφορετικά.

Η γιορτή της Χειροποίητης Μπύρας

Το Athens Craft Beer Festival είναι μια τριήμερη γιορτή αφιερωμένη στην μικρής παραγωγής, χειροποίητη μπύρα. Φιλοξενεί πάνω από τριάντα ελληνικές μικρές ζυθοποιίες -κάποιες από τις οποίες κάνουν την παρθενική τους εμφάνιση- αλλά και ξένες από: Βουλγαρία, Κροατία, Ισπανία,Ουγγαρία, Σουηδία, Δανία, Γαλλία, Τσεχία και Σερβία, που ταξιδεύουν στην Ελλάδα για το Athens Craft Beer Festival. Mπύρες “σπιτικές”, ξεχωριστές συνταγές, σερβίρονται με τους μύστες τους έτοιμους να σε μυήσουν στον μπυρόκοσμο. Αναρίθμητες μπύρες παρελαύνουν στους πάγκους του κτιρίου 56*, χαρίζοντας μικρές στιγμές απόλαυσης, δίνοντας σου την ευκαιρία να δοκιμάσεις σπάνιες ή ακυκλοφόρητες μπύρες!

Αν δεν είναι Craft… Δεν είναι εκεί

Είσαι από εκείνους που δεν έχoυν ανακαλύψει ακόμα την ελληνική χειροποίητη μπύρα; Δηλώνεις πως δεν είσαι fun του ζύθου; Έχεις κουραστεί να σου τάζουν ωραία μπύρα και τελικά τζίφος; Ζυθόφιλος ή μη… Με περίπου 150 χειροποίητες μπύρες ό,τι έχεις στο μυαλό σου ετοιμάσου να ανατραπεί! Το πρώτο Athens Craft Beer Festival σε απόσταση αναπνοής!

Με ένα πολύ χαμηλό αντίτιμο (3 ευρώ είσοδο για μία μέρα και 7 ευρώ για το τριήμερο) τσιμπάς δώρο αναμνηστικό ποτήρι, τύπου half print/ 375 ml με διαγράμμιση στα 50 ml για να μην ξεφεύγεις στις δοκιμές σου. Κόστος δοκιμής 1 ευρώ και μπύρες σε ειδικές τιμές για να γεμίσεις το ποτήρι σου όσες φορές θέλεις!

Το Athens Craft Beer Festival φροντίζει εκτός από την πόση και για την βρώση… Σε συνεργασία με το Athens Food Market, τρία food trucκs παραταγμένα στον χώρο θα βρίσκονται εκεί για να απολαύσεις την μπύρα σου, “παρέα” με εξαιρετικό street food. H αλυσίδα Coffee Republic, φέρνει τα εξαιρετικά χαρμάνια της, ενώ έμπειροι baristas αναλαμβάνουν τα καφεδάκια σας. Η κατανάλωση φαγητού και καφέ θα γίνεται σε πάγκους με καθίσματα και η απόλαυση θα απογειώνεται με την συνοδεία ζωντανής μουσικής, που θα παίζεται κατα την διάρκεια του φεστιβάλ.
Πως θα πάω; Μην ανησυχείς, έχουν φροντίσει και γι’ αυτό! Καθ’ όλη την διάρκεια του Athens Craft Beer Festival, mini bus σε παραλαμβάνουν από τον σταθμό“Κεραμεικός” και το αντίστροφο. Τώρα σίγουρα δεν έχεις καμία δικαιολογία για να μην είσαι εκεί! 18,19 & 20 Οκτώβρη…

Το φεστιβάλ χειροποίητης μπύρας έρχεται αποφασισμένο να διεγείρει και τις πέντε αισθήσεις σου, και παρασύροντας σε με τον απόλυτα funky χαρακτήρα του να σε κάνει να αγαπήσεις την χειροποίητη μπύρα. Αν θέλεις να φύγεις έχοντας ένα αναμνηστικό στην τσάντα σου δεν θα σ΄αφήσουν παραπονεμένο. Αναμνηστικά όλων των ειδών είναι εκεί για να συμβάλλουν στην διατήρηση της αξέχαστης αυτής εμπειρίας. Εκτός από souvenir, το καλύτερο ενθύμιο θα είναι και οι take away μπύρες που θα μπορείς να αγοράσεις από το beer mall.

Την διοργάνωση του Athens Craft Beer Festival συνυπογράφουν η εταιρεία Vinetum (διοργανώτρια της έκθεσης “Ζυθογνωσία” της πρωτοπόρου και μοναδικής πραγματικής έκθεσης μπύρας που έγινε ποτέ στην Ελλάδα) και η Cava di Patsi, ο πιο εξειδικευμένος διανομέας craft μπύρας στην Ελλάδα.

ΣΠΙΤΙΣΙΑ ΜΠΥΡΑ

Η διαδρομή της μπύρας φαντάζει απλή, χρειάζεται όμως τέχνη και μαεστρία. Η λιτότητα των βασικών υλικών της, απαιτεί τεχνογνωσία, φαντασία κι αγάπη ώστε το αποτέλεσμα να είναι μία άρτια ζύμωση, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Εκτός από μικρά ή μεγάλα ζυθοποιεία, στην τέχνη της μπύρας συναντάς κι ανθρώπους που ¨μαγειρεύουν¨ ξεχωριστές συνταγές στην κουζίνα του σπιτιού τους. Σιτηρά, λυκίσκος, μαγιά, νερό, είναι σίγουρα τα συστατικά που πρέπει να έχεις στον πάγκο της κουζίνας.

Το επόμενο βήμα για τους μερακλήδες, είναι η αγορά του εξοπλισμού (π.χ γκαζιέρα) από καταστήματα που εμπορεύονται προϊόντα για την παραγωγή της. Οι οικοπαραγωγοί της μπύρας αυξάνονται, έτσι όλο και περισσότεροι νέοι μπαίνουν στο πεδίο της.

Όχι για εμπορικούς λόγους, αλλά για ιδία χρήση. Φτιάχνουν μπύρα στα δικά τους γούστα (πικρή, γλυκιά…) κι αναμένουν να την δοκιμάσουν με την παρέα τους, μέχρι να καταλήξουν σ’ ένα άρτιο αποτέλεσμα. Απ’ τον λυκίσκο στο ποτήρι!

Gipsy brewers

Αν ο όρος gipsy οδηγεί την σκέψη σας σε μπύρα με ταμπεραμέντο, κρατήστε την εκεί. Οι gipsy ζυθοπαραγωγοί δεν κάνουν καμία έκπτωση ούτε στην ποιότητα των υλικών, ούτε στις συνταγές τους. Μπύρες χωρίς τόπο αλλά με την σφραγίδα του εκάστοτε ¨μάγειρα¨, ταξιδεύουν σε διάφορα ζυθοποιεία ώστε να τελειοποιηθούν.

Οι gipsy brewers είναι οι υπεύθυνοι για το αποτέλεσμα που βασίζεται στην γεύση και την ένταση της μπύρας. Κάθε φουρνιά, του ίδιου παραγωγού, ζυθοποιείται σε διαφορετικό περιβάλλον γι’ αυτό μην είσαστε αυστηροί αν η ίδια μπύρα σας φανεί λίγο διαφορετική την επόμενη φορά.

Ο λυκίσκος, ένα από τα συστατικά της μπύρας, είναι υπεύθυνος για την ξεχωριστή γεύση που μπορεί αυτή να έχει. Μία μπύρα μπορεί να περιέχει διαφορετικούς λυκίσκους. Σ’ αυτόν οφείλεται η τροπικότητα ή η πικράδα της. Σημαντικό ρόλο παίζουν επίσης τα βότανα ή τα μπαχάρια τα οποία προσδίδουν ξεχωριστή προσωπικότητα σε κάθε μπύρα.

Οι μπύρες των gipsy brewers εισάγουν μία νέα κουλτούρα στην επιλογή της μπύρας. Handmade μπύρες, συναγωνίζονται επάξια εμπορικές ετικέτες. Μαζί με τους νέους παραγωγούς, τον δρόμο ανοίγουν και τα Beer-Bar της πόλης που επιλέγουν να πειραματιστούν μαζί με τους οπαδούς της ale. Τέλος στις βαρετές κι άγευστες βιομηχανικές μπύρες!

Η μπύρα είναι οικονομικό ποτό και λαϊκό. ‘Η μήπως όχι; Η τιμή της χειροποίητης μπύρας μπορεί να είναι πιο υψηλή, για ευνόητους λόγους, όμως η γευστική έκρηξη που συμβαίνει μες στο στόμα σου- επηρεάζοντας ξεχωριστά κάθε σημείο της γλώσσας- σε επιβραβεύει για την επιλογή σου!

Τα δεδομένα αλλάζουν και στα μέρη που φιλοξενούν το αγαπημένο σου ποτό. Ανάλαφροι χώροι, απαλλαγμένοι από υπερβολές και φιοριτούρες, παρουσιάζουν την ¨μ-πύρινη¨ πραγματικότητα ¨γυμνή¨. Αν έχεις χαμηλό budget κι είσαι απ’ τους τύπους που θέλουν να πειραματιστούν με νέες γεύσεις- τύπου κίτρο κι ό,τι άλλο δε φαντάζεσαι- μπορείς να πάρεις την παρέα σου και να εξερευνήσεις ένα από τα παρακάτω μέρη.

Bottle shop

H νέα, για την Ελλάδα, φιλοσοφία των Bottle shop ακολουθεί την λογική της απλότητας. Μπύρες όλων των ειδών δεσπόζουν στα ράφια και σε προκαλούν σ’ ένα ατέλειωτο παιχνίδι γευσιγνωσίας. Σε απλή μετάφραση, μιλάμε για κάβες μπύρας που περνούν από την παραγωγή στην κατανάλωση. Αν η μπυραρία σου φαίνεται ακριβή παίρνεις την παρέα σου, την μπύρα σου σε πλαστικό και κάνεις μία φιλική, προς την τσέπη σου, έξοδο. Σπάνια θα βρεις στασίδι… Μπορείς όμως να την απολαύσεις στο πλησιέστερο παγκάκι ή στο πεζοδρόμιο. Με πάσο ή χωρίς λατρέψαμε τα Bottle Shop!

Τaproom

Η επίσκεψη σ’ ένα Taproom σε φέρνει αντιμέτωπο/η με τα εξής: Tέχνη, φαντασία, γευστικές και φρέσκιες μπύρες! Μπύρες που ρέουν διαπερνώντας τις -νέας αισθητικής- κάνουλες για να καταλήξουν με ένα σύννεφο αφρού (ανάλογα την μπύρα) στο ποτήρι σου. Αν πάλι γουστάρεις την αίσθηση του να πίνεις απ΄ το μπουκάλι ή είσαι λάτρης των εξωτερικών χαρακτηριστικών, σε καλύπτουν άνετα και σε αυτό. Στα taprooms μπορείς να παρασύρεις τους φίλους που αγαπούν να αράζουν στο πάσο και να απολαμβάνουν νωχελικά το αγαπημένο τους ποτό. Το budget είναι και εδώ χαμηλό, αλλά προσοχή μην ξεφύγεις!

Η μπύρα έχει και αυτή την κατάλληλη θερμοκρασία για να την απολαύσεις. Οι περισσότερες αναγράφουν στο πίσω μέρος τους αυτή την πληροφορία. Μην ξεχνάς ότι είναι μύθος πως η μπύρα πρέπει να πίνεται παγωμένη. Το υπερβολικό ψύχος θα αλλοιώσει την γεύση της και θα ¨σβήσει¨ τα αρώματα της.

Συνήθως δεν έχουν ημερομηνία λήξης, αυτό όμως εξαρτάται από την μπύρα που έχεις επιλέξει. Οι φρέσκιες μπύρες προτείνουν να καταναλωθούν σε ένα συγκεκριμένο χρονικό περιθώριο και να μην βγουν από το ψυγείο, ώστε να μην χάσουν την ένταση της γεύσης τους, εάν δεν πρόκειται να τις πιεις άμεσα!

Η μπύρα απαιτεί να της ταιριάζει το ¨σώμα¨ που την φιλοξενεί. Κι όταν λέμε το σώμα εννοούμε το ποτήρι. Την εμφάνιση τους κάνουν ποτήρια χαμηλά ή κολωνάτα, ενισχύοντας την fragrant πλευρά της μπύρας. Το λαϊκό ποτό μεταμορφώνεται και ανταγωνίζεται, με γενναίες δόσεις αλκοόλ, τα υπόλοιπα.

Εκτός από taproom, bottle shop η ξενάγηση μου περιλάμβανε συνάντηση μ’ ένα από τα μέλη μιας μικρής ομάδας οικο-ζυθοποιών. Κάπως έτσι εντρυφήσαμε στην μαγεία της χειροποίητης μπύρας. Εστία, κατσαρόλα, βύνη, λυκίσκος και ξεκινάμε… Σχεδόν! Η Μαριάννα, φοιτήτρια στο τμήμα Τεχνολογίας Ποτών, μας δίνει μία ξεκάθαρη εικόνα για την παραγωγική φάση, ενώ παράλληλα μου προτείνει μπύρες που θεωρεί ότι πρέπει να δοκιμάσω. Μ’ αυτά και με εκείνα, ήπιαμε πολύ μπύρα γι’ αυτό το θέμα.

Η ζυθοποιία είναι καθαρά μαγειρική- ζαχαροπλαστική. Παίζεις αυστηρά με αναλογίες και πολύ με εκχυλίσματα. Αναρωτιέστε γιατί ζαχαροπλαστική; Γιατί υπάρχουν μπύρες γλυκές και παχύρευστες που μπορεί να την χρησιμοποιήσεις ακόμα και για σιρόπι παγωτού. Μη σας ξεγελά. Η συγκεκριμένη μπύρα για την οποία μιλήσαμε περιέχει 11% αλκοόλ. Το χαμηλότερο ποσοστό μπορεί να είναι από 0,8%. Βέβαια υπάρχουν κι εκείνες χωρίς αλκοόλ αλλά αυτές δεν έχουν καμία θέση σε αυτό εδώ το θέμα…

Στην παραγωγή. Από την στιγμή που μπαίνουν τα υλικά στην κατσαρόλα, είσαι προσηλωμένος απόλυτα σε αυτά. Μετράς ph, οξύτητα και θερμοκρασίες… Η παρασκευή της μπύρας γίνεται κι από ένα άτομο, αν έχει άπειρο χρόνο και λόξα, αλλά προτιμότερο είναι να μοιραστείς αυτή την εμπειρία με ένα καλό team. Φτιάχνεις την συνταγή σου, επιλέγεις την βύνη σου και την κατάλληλη ποσότητα νερού και ξεκινά η διαδικασία της πολτοποίησης. Απαραίτητο αξεσουάρ το θερμόμετρο. Ανάλογα τους βαθμούς και τον χρόνο, μπορεί να κερδίσεις ή να χάσεις για δευτερόλεπτα την γεύση που έχεις επιλέξει. Βρέξιμο, στράγγισμα και βρασμός είναι κάποια από τα επόμενα βήματα.

Το σημείο του βρασμού είναι κομβικό, γιατί εκεί είναι που κάνει την εμφάνιση του ο λυκίσκος, ο υπεύθυνος για την πικράδα. Φρούτα, καρυκεύματα ή εκχυλίσματα ακολουθούν. Προχωράμε. Το επόμενο βήμα είναι να κρυώσεις το μείγμα σου… Και πας για την ζύμωση. Πιάνεις και την μαγιά που καθορίζει το στυλ της μπύρας που θέλεις να φτιάξεις. Lager ή vice θα θέλατε; Να σου και το θερμόμετρο.

Ζυμώνει περίπου για μία εβδομάδα. Στην συνέχεια, αφού γίνει αποζύμωση ακολουθεί η εμφιάλωση. Κι εκεί, προστίθεται ο γλυκαντικός παράγοντας, διότι για να σου κάνει ανθρακικό η μπύρα χρειάζεται τα σάκχαρα της. Απαραίτητη πια η θερμοκρασία περιβάλλοντος και η αναμονή για την ωρίμανση. Όσο πιο ώριμη τόσο το καλύτερο!

Αλουμίνιο ή γυαλί. Προτιμήστε το αλουμίνιο γιατί… Εκτός του ότι είναι ερμητικά κλειστό, συμβάλλει ως προστασία στον παράγοντα φως. Επίσης, η στάθμη της μπύρας είναι πιο ψηλά και δεν έχει τόση επαφή με το οξυγόνο. Αυτό την προφυλάσσει ακόμα και για την διατήρηση της γεύσης της.

Γνώριζες ότι… Ο λυκίσκος ανήκει στην οικογένεια των κανναβοειδών και ¨συγγενεύει¨ με την τσουκνίδα και την μουριά. Επίσης είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνος για την δημιουργία αφρού. Ο αφρός διαδραματίζει σημαντικό ρόλο και οπτικά αλλά και ως προς την επιβεβαίωση της φρέσκιας μπύρας.

Απαράβατος κανόνας για παραπάνω από 800 χρόνια ήταν ο νόμος καθαρότητα της μπύρας. Οι ζυθοποιοί έδιναν τον όρκο του ζύθου στο οποίον ορκίζονταν ότι: εκτός από λυκίσκο, κριθάρι και νερό κανείς δεν επιτρέπεται να προσθέσει κάτι επιπλέον. Ο νόμος αυτός ψηφίστηκε στο Μόναχο και οι παραβάτες τιμωρούνταν με αφαίρεση του βαρελιού τους.

Beer bar Theory

Βολτάροντας στο κέντρο της πόλης κι αφού έχουμε δοκιμάσει ό,τι πιο ιδιαίτερο υπάρχει σε μπύρα, λέμε να αράξουμε σ’ ένα νέο beer –bar στο κέντρο. Εκεί, θα συναντήσουμε τον Άγη, ο οποίος θα συμβάλλει στο να ολοκληρώσουμε το παζλ στην εικόνα της μπύρας. Μύστες και λάτρεις της συναντιούνται γύρω από μία ξύλινη μπάρα, για να ανταλλάξουν απόψεις και να δοκιμάσουν ό,τι δεν έχει τύχει μέχρι τότε.

Μπύρες εισαγωγής ή εγχώριες παρουσιάζονται όπως ακριβώς τους αρμόζει. Στην κατάλληλη θερμοκρασία και σ’ ανάλογο ποτήρι. Η πόρτα ανοίγει και αντιλαμβάνεσαι αμέσως ότι μπήκες στο παράδεισο της αλληλεπίδρασης! Η μπύρα σίγουρα δεν είναι μοναχικό ποτό. Είναι ποτό που χρειάζεται παρέα και καλή μουσική. Rock ή Blues, της ταιριάζουν γάντι! Μία IPA (Indian pale ale) είναι μία από τις επιλογές μας μιας και είναι από τις πιο δυνατές!

Αν μετά από όλα αυτά έχεις ψηθεί και θέλεις να ανακαλύψεις την δική σου αγαπημένη μπύρα, αλλά χωρίς να κάνεις βόλτα στα παραπάνω στέκια ή αν είσαι σπιτόγατος και γουστάρεις να απολαύσεις μπυρόνια στον χώρο σου… Μπορείς να περιπλανηθείς στην όαση των ποτών. Κι αυτή δεν είναι άλλη, από μία κάβα στην οποία μπορείς να ανακαλύψεις τον εξωτικό κόσμο του ζύθου.

Φρέσκιες μπύρες από μικροζυθοποιούς, ελληνικές ή εισαγωγής, βιολογικές, με ή χωρίς αλκοόλ, μοναστηριακές, κοσμούν τα ράφια μιας εκλεκτής κάβας. Μπορείς επίσης να προμηθευτείς και συναφή αξεσουάρ ή μπύρες σε συσκευασία δώρου. Στο κέντρο της πόλης ή στα περίχωρα, μπορείς να ψάξεις κάβες που αγαπούν την ¨επαναστατική¨ μπύρα και να εντυπωσιάσεις ακόμα και τον πιο επιφυλακτικό –προς την μπύρα- φίλο σου. Lager, wiess, premioum, draft, craft, pilsner, ipa ή εποχιακές μπύρες (once and only) σε περιμένουν στο μαγικό κόσμο τους.

Μια Stout με ιστορία

Η σύνδεση stout και Ρωσίας ξεκινά με την επίσκεψη του Peter the Great of Russia, όπου ¨ερωτεύτηκε¨ τις άφθονες μπύρες με το όνομα που περιγράφει τη δύναμη της και όχι το χρώμα της. H Russian Imperial Stout θα είναι η δυνατότερη από τις παραδοσιακές αγγλικές stout. Πλούσια, σύνθετη, με γεύσεις κι αρώματα φρούτων, καφέ, και σκούρης σοκολάτας.

Μία ακόμα fun της μπύρας θα είναι και η αυτοκράτειρα Αικατερίνη ΙΙ της Ρωσίας. Η Αικατερίνη δέχεται τις αποστολές, της ειδικά διαμορφωμένης μπύρας, για την ίδια και τους αυλικούς της με την ετικέτα Ρωσική Αυτοκρατορική stout. Με 8% -και πάνω- αλκοόλ και έντονη γλυκύτητα ε δεν την λες και το πιο ελαφρύ ποτό!

Οι άνθρωποι ανά τους αιώνες, γεύτηκαν την μπύρα, μέθυσαν, ερωτεύτηκαν, λυτρώθηκαν και εμπνεύστηκαν… Έχουν γραφτεί ποιήματα και λογοτεχνικά κείμενα. Έχουν τραγουδηθεί στίχοι και έχουν ζωγραφιστεί πίνακες. Έχουν στηθεί γιορτές που έχουν μέινει στην ιστορία… και ο χρόνος ακόμα γράφει!

Ο ύμνος των Σουμέριων στην θεότητα Ninkasi

 

 

Εσύ είσαι η µόνη που ποτίζει
την βύνη στο έδαφος
εσύ είσαι η µόνη που ποτίζει
την βύνη στο βάζο
η µόνη που απλώνει τον µαγειρεµένο πολτό
σε µεγάλες καλαµωτές

Αυτό που κάνει την καρδιά σου
να αισθάνεται υπέροχα
κάνει και εµάς να αισθανόµαστε υπέροχα
το συκώτι µας είναι χαρούµενο
η καρδιά µας είναι χαρούµενη (…)

 

Οι Σουμέριοι ήταν από τους πρώτους λαούς που ασχολήθηκε με την τέχνη της ζυθοποιίας, έχοντας μάλιστα και προστάτιδα τους την θεά Νινκάσι. Εκτός από έργα τέχνης και κείμενα που κάνουν μνεία στην θεά Νινκάσι, έχει βρεθεί και ένα κείμενο στο οποίο είναι καταγεγραμμένη η αρχαιότερη συνταγή μπύρας. Ο σουμεριακός “Ύμνος στην θεά Νινκάσι” είναι ένα ποίημα, εν είδει προσευχής στην θεότητα της μπύρας. Οι Σουμέριοι εξυμνούσαν την θεά για την δημιουργία της μπύρας και για τα οφέλη που είχε στο σώμα τους.

Το ποτόν του Γαμβρίνου

‘Eνα κείμενο του Λέανδρου Σλάβη

«Όλοι πίνουν. Και πως! Η γη του κλασικού οίνου εκυριεύθη, κατά κράτος, από το βάρβαρον ποτόν του Γαμβρίνου. Δια τον λαόν ήτον άλλοτε πολυτέλεια.», έγραφε το 1921 ο Παύλος Νιρβάνας! Όπου κλασικός οίνος εκείνη την εποχή ήταν ο ρητινίτης (δηλαδή η ρετσίνα) και ποτόν του Γαμβρίνου, του βασιλιά της Φλάνδρας και αγίου προστάτη της ζυθοποιίας ήταν η μπύρα, η οποία, ωστόσο, ως “κριθίνος οίνος” ήταν γνωστή στα καθ’ημάς από τα ομηρικά χρόνια.

Όμως, το 1921 οι Έλληνες δεν γνώριζαν παρά δυο-τρεις μπύρες. Αργότερα δε επικράτησαν στην αγορά μονοπωλιακές και, στη συνέχεια, ολιγοπωλιακές καταστάσεις με κυρίαρχη την ντόπια παραγωγή ξένης μπύρας. Ωσότου, προ 20ετίας περίπου, άρχισαν να έρχονται τα πάνω κάτω. Μετά δε μια κοινοτική οδηγία άρπαξαν την ευκαιρία δραστήριοι συμπατριώτες μας και ξεπήδησαν «σε πολιτείες και χωριά» (από την Ιερά Μονή Εσφιγμένου ως τη Φολέγανδρο) μικροζυθοποιίες. Ξεπεράσαν τις 50, ζωή νά’χουνε. Φυσικά, δεν θα μακροημερεύσουν όλες. Κάποιες, λίγες, εξεμέτρησαν ήδη το ζειν, καθώς υποκύψανε στον πληθωρισμό τους και στον δαρβινισμό του ανταγωνισμού.

Οι υπόλοιπες δεν παράγουν ένα μόνο τύπο μπύρας η καθεμία, αλλά μέχρι και πάνω από μια δεκάδα: ξανθιές, άσπρες, κόκκινες, πορφυρές, μαύρες, pilsner, lager, ale, χωρίς αλκοόλ, με γεύση φρούτων, βιολογικές, χωρίς γλουτένη… Μέχρι και οι ξένοι μας πήραν είδηση και μας σερβίρουν ειδικές “τοπικές” μπύρες.

Γενικά καλής ποιότητας οι μπύρες μας κατακτήσανε το ελληνικό κοινό. Μερικών, μάλιστα, η χάρη έφτασε μέχρι τις pub του Λονδίνου και τις υπερατλαντικές αγορές. Βοήθησε σε αυτό η τουριστική βιομηχανία. Ποιος θα έλεγε όχι στην ερώτηση ενός σερβιτόρου: «Μήπως θα θέλατε να δοκιμάσετε την ντόπια μπύρα μας;»;

Οι κατά τόπους γιορτές μπύρας με αθρόα προσέλευση κοινού, η ανάπτυξη της γευσιγνωσίας της μπύρας, η εμπορική εκμετάλλευση επιτυχημένων ερασιτεχνικών συνταγών, δείχνουν πως η ζυθοποιία ρίζωσε για τα καλά στη χώρα. Και δεν πρέπει να φοβάται το μέλλον.

«Η μπύρα είναι ένα πράγμα που εισήλθε πλέον οριστικώς εις τα ήθη μας.», όπως ξεκινούσε το χρονογράφημα  του ο Νιρβάνας.

Στου Πίκινου

Το δημοφιλέστατο, για την εποχή, στέκι έμελλε να χαρακτηριστεί από την μαχαιριά που έλαβε ο ιδιοκτήτης του, όταν παρέα έκανε φασαρία για μια παραγγελιά. Ρεμπέτες και νταήδες, άνθρωποι της νύχτας σέβονταν απόλυτα τον Πίκινο και το άδοξο τέλος του, τους στιγμάτισε.

Η φασαρία ξεκίνησε όταν μία παρέα σοβατζίδες, που ζητούσε ακατάπαυστα παραγγελιές, αντιλήφθηκε την δυσαρέσκεια των μουσικών. Ο κόσμος στο μαγαζί ήταν πολύς και η ορχήστρα ήθελα να ικανοποιήσει τις επιθυμίες όλων των πελατών.

Υποψιασμένος ο Πίκινος πηγαίνει στην παρέα και ζητά να απομακρύνουν τον σουγιά που κρατά ένας απ’ αυτούς και να σεβαστούν τον κόσμο που βρίσκεται εκεί. Τα αίματα ανάβουν και δεν αργεί να γίνει το κακό. Ο Πίκινος θα λάβει την μαχαιριά που σύντομα θα τον οδηγήσει στον θάνατο. Μετά από λίγες μέρες νοσηλείας ο Πίκινος θα βυθίσει τον κόσμο της νύχτας σε θλίψη.

Ο Ρούκουνας, προσωνύμιο γνωστού ρεμπέτη, θα γράψει δύο τραγούδια για τον αγαπημένο φίλο του και θα μιλήσει γι’ αυτόν με αρκετά τιμητικά λόγια.

“Ο Πίκινος”

Μες στο Θησείο βρε παιδιά στου Πίκινου τη μπύρα, γλέντησε όλος ο ντουνιάς Περαίας και Αθήνα

Αμάν άντρες γυναίκες λέγανε πάμε παιδιά να πιούμε, στου φίλου μας του Πίκινου και να ξημερωθούμε

Λέγανε παμ’ ν’ ακούσουμε σαντούρι το Γιαννάκη, και τραγουδάκια όμορφα από το Σαμιωτάκι

Αμάν τώρα καημένε Πίκινε ούτε μια παλιοτέντα, δεν έμεινε στη μπύρα σου για μια παλιοκουβέντα

Ξύπνα καημένε Πίκινε από το μαύρο χώμα
κι έλα να δεις τους φίλους σου που σε θυμούνται ακόμα

Αμάν οι φίλοι σου ρε Πίκινε για σένα θρηνούνε, πως άδικα σε σκότωσαν και μέσα τους πονούνε

“Η μπύρα του Πίκινου”

Καλλιτέχνης: Ρούκουνας Κώστας
Album: 78 στροφές
Έτος: 1935
Στιχουργός: Ρούκουνας Κώστας

Τα χασαπάκια, βρε παιδιά/ κι όλα τα ψαραδάκια,
στου Πίκινου συχνάζανε/ τα πιο πολλά βραδάκια

Από τις δώδεκα κι εκεί/που οι ταβέρνες κλούσαν,
όσοι γουστάραν όργανα/ στου Πίκινου τραβούσαν.

Στου Πίκινου πηγαίνανε,/ ν’ ακούσουν και λιγάκι,
Σαμπαχαδάκι έμορφο/ από το Σαμιωτάκι.

Εκεί γλεντούσαν έμορφα,/ τους έπαιρνε η μέρα,
με κέφι πάντα έμορφο/ κι ο Πίκινος παρέα.

Η μπύρα πηγή έμπνευσης στις εικαστικές τέχνες

Η επιρροή της μπύρας στην τέχνη είναι γεγονός.

Λογοτεχνικά κείμενα, τραγούδια και πίνακες ζωγραφικής, έχουν αποτυπώσει την σχέση των δημιουργών τους με το συγκεκριμένο ποτό. Αναζητώντας έργα τέχνης, ¨πέσαμε¨ σε έναν σύγχρονο ζωγράφο που έχει καταφέρει να απαθανατίσει με εντυπωσιακό τρόπο καθημερινές στιγμές πίσω από ένα ποτήρι μπύρας.

Ο Christopher Mangan, γεννημένος το 1989, πήρε το πτυχίο του B.F.A από το πανεπιστήμιο Carnegie Mellon όπου και αναγνωρίστηκε ως καλλιτεχνικό ταλέντο και την ακαδημαϊκή αριστεία του μέσω της υποτροφίας Andrew Carnegie. Τα έργα του έχουν προβληθεί σε πολλές εκθέσεις κι ο ίδιος συνεχίζει το εικαστικό του έργο. Η ζωγραφική του ανήκει στο ρεαλιστικό ύφος, αποτυπώνει ανθρώπους σε καθημερινές στιγμές.

O Mangan ισχυρίζεται ότι: Στους πίνακες του μέσα από την χρήση του χρώματος, των πινέλων και των υφών σχεδιάζει με διαφορετικούς τρόπους, με στόχο την αναδημιουργία αναγνωρίσιμων σκηνών για να αιχμαλωτίσει την κίνηση και την ενέργεια. Εξυψώνει την πολυπλοκότητα του αντικειμένου του και τονίζει διαφορετικές οδούς που μπορεί να εξερευνηθούν από τον θεατή. Κοιτώντας από κοντά τους πίνακες του, βλέπεις τα χρώματα να μεταμορφώνονται και να εμφανίζονται κρυμμένες υφές. Θέματα τα οποία φαίνονται βαρετά μέσω μίας φωτογραφίας, μπορεί να αναγεννηθούν μέσω της ερμηνευτικής δημιουργίας ενός πίνακα.

Ιδιαίτερα σκίτσα από τον καλλιτέχνη και illustrator Kentaro Yoshida από την Ιαπωνία!

 

 

 

*Κτίριο 56 στον “Ελληνικό κόσμο”, Πολυκράτους 21, Αγ. Ιωάννης Ρέντη (η οδός Πολυκράτους είναι η πρώτη κάθετη δεξιά στον αριθμό 260 της οδού Πειραιώς, με κατεύθυνση προς Πειραιά.

Παρασκευή 18, Σάββατο 19 από τις 17:00- 01:00 π.μ.
& Κυριακή 20 Οκτωβρίου από τις 14:00- 23:00 μ.μ.

Διαβάστε επίσης: Ελληνική Μπύρα (Β’ μέρος)