Αν μιλάμε για αυθεντικά, αθηναϊκά μπαρ και ιστορίες που έχουν εκτυλιχθεί εντός τους, μας έρχεται αυτόματα στο μυαλό το Au Revoir. Άνοιξε τις πόρτες του το 1957 και σερβίρει τα ποτά του μέχρι σήμερα σε μια ατμόσφαιρα μυσταγωγική, ζεστή και μαγική και δεν υπάρχει Αθηναίος που να μην το γνωρίζει.
Tο Au Revoir είναι περασμένο στο DNA της πόλης και των ανθρώπων της.
Η Κυψέλη ήταν η Μέκκα των καλλιτέχνων και έτσι, όλοι οι διάσημοι θεατρίνοι της Αθήνας έχουν καθίσει στα τραπέζια του Au Revoir. Και όχι μόνο. Ποιητές, γλύπτες, μουσικοί, μέχρι και ο Φρανκ Σινάτρα έχουν ζήσει τις δικές τους ιστορίες μέσα στο μαγαζί, όπου δεν έχει αλλάξει τίποτα.
Και πως να αλλάξει; Πώς να πειραχτεί; Το πάτωμα, τα ξύλινα τραπέζια με τους υφασμάτινους καναπέδες, οι φωτογραφίες από τα παλιά, το πατάρι με τα μικρότερα τραπεζάκια, τα καθαρά και κλασικά ποτά που γεμίζουν αβίαστα το ένα μετά το άλλο, η θέα στην περατζάδα της Πατησίων που σε κάνει να πιστεύεις ότι ο κόσμος είναι μια βιτρίνα κι εσύ παρατηρητής, η φιλοξενία των ανθρώπων, η οικειότητα που νιώθεις λες και το Au Revoir είναι περασμένο στο DNA της πόλης και των ανθρώπων της.
Ο συνδυασμός όλων αυτών είναι που σε γοητεύει και πηγαίνεις ξανά και ξανά. Η αρχιτεκτονική του χώρου, δημιουργία του Αριστομένη Προβελέγγιου, έχει μείνει αναλλοίωτη, το ίδιο και η όρεξη των ιδιοκτητών να υποδέχονται παλιές και νέες γενιές σε μια από τις διασημότερες και διαχρονικότερες μπάρες της Αθήνας.
