Κατά τους χειμερινούς μήνες, πολλοί ασθενείς παραπονούνται για πόνους στον αυχένα. “Γιατρέ μου, με έχει πιάσει το αυχενικό μου”, είναι μια πολύ συνηθισμένη παρατήρηση. Μια παρατήρηση που ακούγεται από ασθενείς διαφόρων ηλικιών, από νέους μέχρι ηλικιωμένους. Τι είναι αυτό που προκαλεί αυτό τον πόνο σε ένα τόσο ευρύ φάσμα ασθενών;
Η απάντηση είναι απλή. Δεν υπάρχει συγκεκριμένο αίτιο. Και όπως δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο αίτιο, δεν υπάρχει κοινή συμπτωματολογία. Εκτός του πόνου, πολλοί διαμαρτύρονται για δύσκαμπτο αυχένα, μουδιάσματα στο χέρι, αδυναμία συγκράτησης αντικειμένων, κεφαλαγίες και ζάλη. Λόγω της ποικιλίας αιτιών και συμπτωμάτων, δεν είναι επιστημονικά ορθός ο όρος “αυχενικό σύνδρομο”. Για αυτό έχει τεθεί στον τίτλο εντός εισαγωγικών.
Τα αίτια και τα συμπτώματα του “συνδρόμου” εξαρτώνται από την ηλικία εμφάνισης των συμπτωμάτων. Στις μικρότερες ηλικίες, αν δεν υπάρχουν παθολογικά αίτια, μπορεί να οφείλεται σε κακή στάση στις καθημερινές δραστηριότητες και σε λανθασμένη θέση της κεφαλής στον ύπνο. Μια χρόνια αυχεναλγία σε νέο άτομο μπορεί να οφείλεται σε κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου. Μια τέτοια περίπτωση, μπορεί να δίνει συμπτώματα όπως αιμωδίες και πόνο που αντανακλά στο άνω άκρο. Σπανιότερα δε, μπορεί να υπάρχει και κάποια συγγενής κατάσταση όπως συνοστέωση σπονδύλων. Δεν πρέπει να παραλείψουμε και την αυχεναλγία στα πλαίσια ρευματικής νόσου.
Σε μεγαλύτερες ηλικίες, η συνηθέστερη αιτία “αυχενικού συνδρόμου” είναι η εκφυλιστική σπονδυλοαρθροπάθεια, δηλαδή η εκφύλιση των μεσοσπονδυλίων δίσκων και αρθρώσεων με την πάροδο του χρόνου. Ο πόνος είναι το κυρίαρχο σύμπτωμα. Πολλοί ασθενείς αναφέρουν κεφαλαλγίες, ζάλη ή ίλιγγο. Για να προκληθούν, όμως αυτά τα συμπτώματα από τους αυχενικούς σπονδύλους, σημαίνει ότι η αρθροπάθεια είναι τόσο προχωρημένη ώστε να εμποδίζει την κυκλοφορία του αίματος από τις σπονδυλικές αρτηρίες. Δεν είναι, όμως, συχνή αυτή η απόφραξη. Επομένως θα ήταν συνετό να ζητηθεί και η εκτίμηση ενός νευρολόγου, παθολόγου ή ΩΡΛ.
Πολύ συχνά, οι πάσχοντες από “αυχενικό σύνδρομο” δεν επισκέπτονται τον ειδικό ιατρό, αποδίδοντας τα συμπτώματα στον ..καιρό, στην κούραση, στο άγχος. Συνήθως, όταν τα συμπτώματα επιδεινωθούν τότε αναζητούν την επιστημονική συμβουλή. Καλό θα ήταν να γίνεται η εκτίμηση της χρόνιας αυχεναλγίας πριν επιδεινωθεί, ώστε να αντιμετωπισθεί σωστά.
Ποια είναι, όμως, η αντιμετώπιση του “συνδρόμου”; Αυτή θα γίνει αφού εντοπιστούν τα αίτια. Αν οφείλεται σε κακή στάση του αυχένα, συνιστάται η τροποποίηση των δραστηριοτήτων,η βελτίωση της στάσης του κεφαλιού και η χρήση μαξιλαριών που βελτιώνουν τη θέση στον ύπνο.
Αν υπάρχει κάποιο παθολογικό αίτιο όπως κήλη ή εκφύλιση δίσκου ή σπονδυλοαρθροπάθεια, τότε ακολουθούμε συντηρητική αγωγή με μυοχαλαρωτικά ή/και αντιφλεγμονώδη, φυσικοθεραπεία, neural therapy, ιατρικό βελονισμό. Όμως αν η κλινική εξέταση και οι εργαστηριακές εξετάσεις αναδεικνύουν βλάβες στο νωτιαίο μυελό από την πίεση του δίσκου και έντονα νευρολογικά συμπτώματα, τότε θα πρέπει να καταφύγουμε στη χειρουργική αντιμετώπιση.
Το “αυχενικό σύνδρομο” είναι μια κατάσταση, η οποία ταλαιπωρεί πολλούς συνανθρώπους μας στην καθημερινότητα τους. Η εκτίμηση από τον ειδικό και η αντιμετώπιση του, είναι ουσιώδους σημασίας για βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους.