Από τους πολλούς που ρώτησα κανένας δεν βρέθηκε να γνωρίζει αυτά τα 6 συγκεκριμένα τραγούδια. Κάποιοι νέοι στην ηλικία μου έλεγαν, μη το βάλεις αυτό, το γνωρίζει όλος ο κόσμος. Άλλοι πιο ηλικιωμένοι με απέτρεπαν για άλλα λέγοντας και αυτοί ακριβώς το ίδιο.
Τελικά ένα χάσμα συνεχίζει να υπάρχει ανάμεσα από τις γενιές αλλά και ανάμεσα στις κατηγορίες. Η Αθήνα αποτελείται από αυτά τα ηλικιακά και μη χάσματα. Μία πόλη που αγαπιέται και μισείται την ίδια στιγμή από τόσο διαφορετικούς ανθρώπους. Μία πόλη που έχει χιλιοτραγουδηθεί, υμνηθεί, κριτικαριστεί. Μία πόλη που κάτω από άλλες συνθήκες θα μπορούσε να ενώνει.
Διαλέξαμε 6 μόνο από τις εκατοντάδες τραγούδια, και μας αρέσει να ακούμε το ένα μετά το άλλο. Και ας είναι τόσο διαφορετικά, ίσως και αλληλοαναιρούμενα. Δώστε χώρο στον απέναντι, ακούστε και εσείς και ας μην σας αρέσει κάποιο από αυτά. Πανκιά, λαϊκοί, κουλτουριάρηδες, έντεχνοι, χιπχοπάδες, χωριάτες… Μία Αθήνα που δεν πρέπει να ξεχάσει ούτε να διασπαστεί! Τα σχόλια από το youtube είναι πραγματικά, προσδίδουν την αμεσότητα που τόσο μας αρέσει. Ο κυρίως σχολιασμός είναι δικός μας!
Ακούστε τα με την σειρά που σας προτείνουμε και μία ιστορία θα εξελιχθεί μπροστά σας. Και σκεφτείτε ένα μεγάλο πάρτυ που το ένα τραγούδι θα διαδέχεται το άλλο…
01 | Κτηματολόγιον 1931
Σύνθεση: Άγγελος Μαρτίνο, Ερμηνεία: Πέτρος Κυριακός
Επιθεωρησιακό τραγούδι που άνθησε στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ου αιώνα. Ένα κράμα από δυτική μουσική με αρχέγονες ρεμπέτικες ατάκες. Ένα τραγούδι που δεν φοβάται να τρολάρει κυριολεκτικά τους καταπατητές, τους υμέτερους εκείνης της εποχής. Εκπληκτική η σύνδεση των τορινών καταστάσεων με τους Αρχαίους προγόνους, καυστική σάτιρα με ευθείες αναφορές σε ονόματα και κλίκες της εποχής.
Ελάχιστοι βρέθηκαν να ξέρουν το τραγούδι, που είναι ένα πραγματικό διαμάντι ανάμεσα στα πολλά και άγνωστα της τότε εποχής.
Χορεύεται σε ελεύθερο στυλ, κάπου στου Ψυρρή, με έντονη κοροϊδευτική κίνηση στο βζ βζ βζ!
02 | Αθήνα σε βαρέθηκα
Μουσική: Στάθης Κάβουρας
Στίχοι: Νίκος Γκιζιώτης
Άγνωστο σε πολλούς και αυτό το τραγούδι! Είναι τα γρήγορα καλαματιανά, κλαρίνο αλέγκρο, ντέφι απλό και ανόθευτο όπως ήταν κάποτε η Ελληνική επαρχία! Αυτά τα γνωρίζουν οι περπατημένοι των μαγαζιών της Βάθης, του Αιγάλεω και της Ιεράς οδού. Οι σύλλογοι Αρτινών, Καλαματιανών κλπ που κρατούν ακόμα στην μεγαλούπολη. Το τσαρούχι, το θυμάρι και το πρόβατο κερδίζουν κατά κράτος την Αθήνα με τον Γρηγόρη και τον Σταμάτη.
Στην πραγματικότητα είναι η κραυγή ελευθερίας του εσωτερικού μετανάστη των προηγούμενων δεκαετιών. Στις μέρες μας ένα νέο κύμα, με άλλες πολιτιστικές διαδρομές ακολουθεί την ίδια ακριβώς πορεία. Κάποιοι θα στραβομουτσουνιάσουν με το στυλ μα χάνουν την ανθρώπινη πλευρά για μια ακόμη φορά!
Αλλά είπαμε Ξεβλαχέψαμε…
03 | Αθήνα του ‘78
Μουσική: Λουκιανός Κηλαηδόνης
Στίχοι: Λουκιανός Κηλαηδόνης
Εάν υπάρχει ένας τραγουδοποιός που να έχει ταυτιστεί με τον αστικό χαρακτήρα της πόλης αυτός είναι ο Λουκιανός. Είναι περίεργο αλλά η πλειοψηφία των 30 και κάτω ίσως να έχουν ακούσει το όνομά του και το συγκεκριμένο τραγούδι είναι εντελώς άγνωστο. Το ακούς βραδάκι, περπατώντας στην Πατησίων ενώ προσπαθείς να δεις τον εαυτό σου στις βιτρίνες. Να δεις που και πόσο άλλαξες και εσύ και η πόλη. Δεν χορεύεται, είναι τραγούδι μεταβατικής μελαγχολίας ανάμεσα στο χθες και το αύριο. Δεν είναι γκρινιάρικο, είναι σοβαρό με μία ελαφρότητα σαν υπονοούμενο. Ένας προπομπός της αποξένωσης όπως την αφουγκράστηκε ο ευαίσθητος Λουκιανός. Εμπεριέχει μία ποίηση που αν θες την νοιώθεις και εσύ ανεξαρτήτως ηλικίας.. Αλλιώς πας παρακάτω…
04 | Athina vrazi
Σύνθεση: KLELIA RENESI & MANU CHAO
Ερμηνεία: KLELIA RENESI & MANU CHAO
Περίεργο τραγούδι, με δύο διαφορετικά μοτίβο. Το ένα να θυμίζει ‘80, υπόκρουση ελληνικής ταινίας, με το άλλο μισό να έχει μοντέρνο στυλ και να θυμίζει Manu chao. Άγνωστο το τραγούδι στις μεγάλες ηλικίες, έντονη κριτική από τους λάτρεις του εναλλακτικού και επαναστάτη Manu chao που δεν μπορούν να αποδεχτούν την συνύπαρξή του με την Κλέλια Ρένεση. Οι στίχοι γρήγορα ειπωμένοι δημιουργούν την αίσθηση της μεγαλούπολης που τρέχει και αυτή και εμείς μαζί. Ένα μπερδεμένο σε στυλ και νοήματα τραγούδι που τελικά αφήνει μία γεύση σύγχρονη και όχι ψεύτικη. Εάν χορεύεται θα είναι μάλλον μία ανέμελη και αμφιλεγόμενη κίνηση κάπου στο Παγκράτι παρέα με ένα κλιματιστικό. Η Αθήνα που βράζει λοιπόν με έναν τελείως ιδιαίτερο τρόπο, μαγική, υστερική και ιστορική…
05 | Μηδέν χλμ από την κόλαση (Αθήνα)
Στίχοι: Panx Romana
Μουσική: Panx Romana
Γνωστότατο πανκ τραγούδι. Πριν ξεκινήσετε οι πιο μεγάλοι να κριτικάρετε το ύφος, τους στίχους και τον ρυθμό αναλογιστείτε το πως και το γιατί. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια πλήρη άρνηση του συνόλου των κοινωνικών σχέσεων. Ίσως ο Λουκιανός να ψιλοκουνιόταν στον ρυθμό των παιδιών με τα μαύρα. Χορεύεται εν είδη πολεμικού χορού, κάποτε ήταν κυκλικοί τώρα δεν έχουν καθορισμένο σχήμα και βήματα. Σκληρά λόγια και ήχος μα αλήθεια ποιος από όλους μας δεν έχει νοιώσει κάτι αντίστοιχο;
06 | Στην Αθήνα
Στίχοι: Τάκι Τσαν
Μουσική: Τάκι Τσαν
Χιπ χοπ, το είδος της μεγαλούπολης και της νέας γενιάς που αποδέχτηκε την ασχήμια, την αποξένωση και τον κίνδυνο. Δεν μάσησε δηλαδή και προχωρά όπως μπορεί και είναι σαν να ξέρει πως δεν κάνει πάντα το σωστό. Αυτό που κάνει είναι να μας την προσφέρει με δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες πραγματικές εικόνες σαν ριπή πολυβόλου στα αυτιά και στο μυαλό. Ειρωνικό, κρυμμένα ευαίσθητο, καταγγελτικό με έναν έξυπνο τρόπο. Είναι τόσοι πολλοί οι στίχοι που δεν μπορούμε να τους δημοσιεύσουμε όλους, αξίζει όμως να τους παρακολουθήσει κανείς ακούγοντας το κομμάτι. Χορεύεται σε στενά σοκάκια της Πόλης, με λίγο φως και έντονες κινήσεις.
Discussion about this post