Γράφει ο Βλάσης Κοζώρης
Βγήκε η νέα σεζόν του La Casa de Papel. Έμεινα μερικές ημέρες στη σιωπή για να σιγουρευτώ ότι θα την δείτε όλοι και μετά να γράψω. Περιέχει spoilers, αλλά δεν γίνεται κι αλλιώς. Σας λέω, έδωσα χρόνο να δείτε απνευστί σε μία νύχτα ή μέρα, ολόκληρο τον νέο κύκλο.
Αν πάμε λίγο πιο πίσω,θυμόμαστε πώς ξεκινάει ο τρίτος κύκλος ,όπου οι αναθεματισμένοι μπαίνουν στην Τράπεζα της Ισπανίας. Όχι, δεν είναι δυνατόν, σκέφτηκα στο πρώτο επεισόδιο, πετάνε λεφτά σε όλο το κέντρο της Μαδρίτης! Τι γίνεται ρε σείς; Ζηλεύω! Σκηνή βέβαια που σηματοδοτεί πως το La Casa de Papel έχει επιστρέψει με δύναμη. Μένει μόνο να δούμε την εξέλιξη. Και πως αλλιώς δηλαδή, εγώ νόμιζα ότι τα είχαμε ήδη δει όλα στους δύο πρώτους κύκλους. Φτωχό μυαλό θα πείτε για τον γράφοντα.
Αν κάτι κατάλαβα φυσικά έγκαιρα, ήταν η διάθεσή τους, να παίξουν το ισχυρό τους χαρτί που δεν ήταν άλλο από τη διάλυση μέρους της ομάδας των ληστών. Hijo de puta! Σε τρέλαναν κι εσένα, δεν το περίμενες ε;
Τελειώνει ο τρίτος κύκλος, με τον EL Profesor στα γόνατα, σε πλήρη απόγνωση. Ένα και μοναδικό σενάριο οραματίστηκα για την τέταρτη σεζόν, δεν θα σας το κρύψω. Να γυρίσει με μια σχεδιάρα ώστε να τους τα πάρει όλα, να τους καταστρέψει, να μην αφήσει ούτε μισή ράβδο χρυσού και να αναστήσει και την αγαπημένη του Raquel. Στος τέλος του τρίτου λέμε τώρα.
Όχι. Ο τέταρτος κύκλος ήταν ένα φιάσκο που θέλησα να δω μέχρι τέλους από ανάγκη να με πείσω ότι θα επανορθώσουν.
Δεν μου άρεσε:
Άπειρα flashbacks
Σας μιλάω ειλικρινά, αν θυμάμαι καλά γιατί ήταν και αργά την νύχτα όταν πάτησα το play, από το δεύτερο κιόλας επεισόδιο, πατούσα το fast forward για να τα αποφύγω. Δεν ήθελα άλλο παρελθόν, καιγόμουν να μάθω τι συμβαίνει μέσα και έξω από την Τράπεζα της Ισπανίας, στο δάσος, στην κρυψώνα του EL Profesor. Ζήσαμε και τις σεζόν που μας χρειάζονταν, τώρα, στη δράση παιδιά, στη δράση.
Μπορεί εμείς να μην έχουμε επιβαβαιωμένη πληροφορία για πέπμτη σεζόν –ακόμα- αλλά καταλαβαίνω πως οι δημιουργο την ετοιμάζουν και θέλανε να τραβήξουν τον τέταρτο κύκλο όσο περισσότερο γίνεται. Παιδιά, βαρεθήκαμε όμως, δεν διψάγαμε για πέμπτο κύκλο αλλά για έναν τέταρτο γεμάτο από αδρεναλίνη και αγωνία. Το σταγονόμετρο δεν ήταν μέρος του σχεδίου!
O ενοχλητικός Arturo Roman.
ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ. Το απαιτώ από την τρίτη σεζόν, το μοιράστηκα με κάποιους φίλους, στην τέταρτη σεζόν το φωνάξα από τα μπαλκόνια. Δεν έχω ξαναμισήσει τόσο πολύ –ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΣΑΣ ΤΟ ΛΕΩ- άνρθωπο. Κι ας είναι ρόλος.
Δεν πέθανε σε καμία από τις δύο πρώτες σεζόν και επιστρέφει στην τρίτη όπου ούτε κι εκεί τον βγάζετε από την μέση. Λέω δεν μπορεί, στην αρχή της τέταρτης σεζόν θα τον εξαφανίσουν. Ούτε και τώρα. Μα τι στο διάολο ρε γαμώτο; Θέλω να τον δω να βασανίζεται μέχρι τέλους, συγγνώμη, είναι και Πάσχα. Ο αθεόφοβος έδωσε χάπια στην –κατά τ’άλλα ήσυχη για την ώρα- γραμματέα με σκοπό να ασελγήσει επάνω της; Είμαστε καλά; Το άτομο είναι προκλητικό, αδίστακτο, επικίνδυνο και απαιτώ τώρα, να βγεί από τη μέση.
Ο ξάδερφος του Γιάνη, ο Gandia
Δεν έχω καταθέσει ακόμα την λατρεία μου στο πρόσωπο της Τόκιο. Τόκιο, σε πειράξανε; Άλλος ένας που θερμοπαρακαλώ τους δημιουργούς να βγάλουν από τη μέση. Καταρχάς, είναι ποτέ δυνατόν να είναι τόσο ανίκητο πλάσμα; Δεν θα σας κρύψω πως μου πέρασε από το μυαλό μήπως μετατρέπουν σε σειρά επιστημονικής φαντασίας το La Casa de Papel κι αυτός έχει υπερδυνάμεις.
Το άτομο αυτό, δεν παθαίνει τίποτα. Μα να μην πεθαίνει με κανένα μέσο; Είναι δυνατόν να βγάζει από τη μέση άτομα που σε προηγούμενες σεζόν –ενω έχουν εκτεθεί κατά πολύ, μπορστά σε ολόκληρο το στρατό της Μαδρίτης- επέζησαν, και μπορστά στον Gandia είναι βέβαιοι νεκροί; Κι εδώ γέμισχμα χρόνου μου μυρίζει μπας και φτάσουμε στον πέμπτο κύκλο.
Η Nairobi πεθαίνει
Πεθάνατε λάθος άνθρωπο! Ειλικρινά, θέλω να ρωτήσω κάτι και να πάρω απάντηση. Ουφ! Γιατί έτσι; Δηλαδή κρίνατε πως πρέπει από όλους αυτούς να βγάλετε από την μέση την Nairobi, το δέχομαι, είναι αυτός θάνατος για ένα τέτοιο άτομο; Την δένεις σε μια πόρτα με το κεφάλι κρεμασμένο στην άλλη πλευρά, την βασανίζεις και μετά την παίρνεις, την τοποθετείς στο κέντρο της αίθουσας , άοπλη, αδύναμη, μετά απο εγχείρηση και της καρφώνεις μια σφαίρα στο κεφάλι; Γιατί την άφησες να ζήσει από την εγχείρηση; Πάλι χρόνο ήθελες να γεμίσεις; Ή δεν ήσασταν ακόμα σίγουροι για το αν θα μείνει; Μιλήστε!!
Μπορεί η Tokio να είναι η αγαπημένη μου, αλλά αναγνωρίζω την αποδοχή που «γεύεται» το πρόσωπο της Nairobi. Κι εντάξει ρε παιδί μου, θέλαμε να πεθάνει ένας κεντρικός ήρωας, λίγο να νιώσουμε πως μπορεί να νικηθεί η ομάδα του La Casa de Papel, να μας κοπούν τα πόδια. Το πετύχατε. Hijo de puta!
Μου άρεσε:
Η νέα Tokio
Σε αυτή την σεζόν το κορίτσι αυτό, ανέλαβε τα ηνία της ληστείας. Πολύ μου άρεσε που την έκαναν αρχηγό και ήταν το μέσο για την αφύπνιση του EL Profesor. Της αξίζει. Αφενός γιατί έχει διαβολικό μυαλό, αφετέρου γιατί αν καταφέρεις να αντισταθείς στην προκλητικότητα της, είναι γιατί θα στο επιτρέψει εκείνη. Πολλές φορές σε ολόκληρο το La Casa de Papel, έχω αναρωτηθεί αν η Tokio είναι ρόλος που υποδύεται η Ursula, ή απλώς ο εαυτός της σε απόλυτη ελευθερία.
Παιδιά, εγχείρησε με καθηλωτική συγκέντρωση και ακρίβεια την Nairobi και το έκανε να μοιάζει σαν κάτι πάρα πολύ απλό. Hijo de puta, δείξε μας πώς γίνεται να τα καταφέρνεις όλα στο τέλος. Θα έλεγα για την Tokio κι αυτό: στο πρόσωπο της κέντησαν με προσοχή, τον ορισμό της έννοιας «άνθρωπος». Με τα πάθη της, με τις αδυναμίες της, με ισχυρό το αίσθημα επιβίωσης, με ομαδικό πνεύμα τρύπιο από σφαίρες εγωισμού, είναι ευαίσθητη κυνηγός και μαχήτρια.
Εντάξει, ίσως από την προτίμηση μου στο πρόσωπο της, να μην είμαι απόλυτα αντικειμενικός.
Η Manila, best friend του Denver
Εξ’αρχής είχα χαρεί που στην σειρά και κυρίως ως μέλη των ληστών, υπήρχαν άτομα που ανήκουν στην LGBTQ κοινότητα. Ο πρώην κολλητός του Denver, o Juanito, έπεσε στη σειρά σαν κεραυνός εν αιθρία έχοντας νέα ταυτότητα. Έγινε Julia και πήρε μέρος στη ληστεία –με το όνομα Manila από τον EL Profesor – ως μυστικός πράκτορας της συμμορίας ανάμεσα στους ομήρους. Μα τι ευχάριστη έκπληξη!
Ήταν αυτή που πυροβόλησε τον Arturito στο πόδι όταν ξέφυγε η κατάσταση του ή τελοσπάτων όταν άρχισε να ενοχλεί και τους δημιουργούς, όσο εμάς. Θέλω να πιστεύω πως αφού έφυγε η Nairobi από τη μέση, η Manila θα αναλάβει περισσότερη δράση στην πέμπτη σεζόν. Έχει όλες τις προυποθέσεις και οι δημιουργοί μάς έδειξαν να την ετοιμάζουν για μεγαλύτερα πράγματα.
To plan Paris
Επιτέλους. Από το έκτο επεισόδιο και μετά ο EL Profesor ήρθε ξανά στα συγκαλά του. Το σχέδιο με το οποίο αποφάσισε να σώσει την αγαπημένη του Raquel, ήταν συγκλό, all the way! Επανέφερε στη σεζόν τη δράση και την αδρεναλίνη που μας έχουν συνηθίσει και κινηματογραφικά, κάλυψε στο La Casa de Papel, όσα έλειπαν μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Η έξοδος της Nairobi
Η καλύτερη και πιο αγαπημένη μου σκηνή στον κύκλο αυτό. Η στιγμή που η σορός της Nairobi βγαίνει από την τράπεζα –στημένη όπως ακριβώς πρέπει σε έναν ήρωα- ήταν καθηλωτική και άφησα τον εαυτό μου ελέυθερο για δυόμισι λεπτά, να κλάψει.
Το τέλος!
Μόλις έπεσαν οι τίτλοι τέλους, δεν πίστευα τί είχα αντικρίσει. Δεν ξέρω γιατί και πώς, αλλά δεν ήθελα. Κάντε κάτι. Ξαναγυρίστε το, βρείτε νέο τέλος.
Ρε παιδί μου, αυτή η γυναίκα δεν θα γεννήσει; Όλη αυτή η κατάσταση δεν την έχει ταράξει, το παιδί που κουβαλάει στα σπλάχνα της –καλά να’ναι, με το καλό να έρθει- δεν έχει ενστάσεις για την ταραχώδη ζωή της μάνας του; Αυτή δεν έχει κανένα φόβο, μη γεννήσει στη μέση του δρόμου, με τα στρατιωτικά αεροπλάνα και τα όπλα γύρω της και επ ‘ουρανού;
Και ο καθηγητής, από εκεί που έχει αποθεωθεί με το plan Paris, έρχεται ξανά αντιμέτωπος με μια γυναίκα η οποία τον πιάνει στα πράσα στο κρυσφήγετό του. Την είδατε την απελπισία του να διαγράφεται κάτω από τον κλασικό σκελετό των γυαλιών του; Ευτυχώς βέβαια αυτή τη φορά δεν γονάτισε, αλλά είναι η μοίρα του αυτή η ιστορία. Αν την ερωτευτεί, τη βοηθήσει να γεννήσει ή έστω με τεχνάσματα, αυτή η έγκυος κυρία μπει στην Τράπεζα ως μέλος της ληστείας, εγώ θα παρατήσω ό,τι κάνω και θα πάω εκεί να κάνω φασαρία. Θα έρθετε;
