Παρακολουθήσαμε τη συναυλία-αφιέρωμα στον Γιάννη Σπάθα και τους Socrates Drank the Conium στο Ηρώδειο την Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου και σας την παρουσιάζουμε μέσα από το φακό της Θεανώς Μανουδάκη.

Αυτή η βραδιά τα είχε όλα. Γέλιο, συγκίνηση, ηρεμία, πάθος, ευαισθησία, δυναμισμό. Ένιωσα, επίσης, ότι ήταν από τις βραδιές που όσοι/όσες παρευρέθηκαν ήξεραν πολύ καλά το λόγο που είναι εκεί. Και αυτό ισχύει τόσο για το κοινό όσο και για τους μουσικούς που συμμετείχαν.

Στο πρώτο μέρος, ο Βασίλης Λέκκας μας ταξίδεψε με τη φωνή και τις φοβερές ερμηνείες του στα τραγούδια που έχουν τη μουσική υπογραφή του Γιάννη Σπάθα από τους τρεις δίσκους στους οποίους συνεργάστηκαν. Η στιγμή που ξεχώρισα ήταν όταν ο Νίκος Σπάθας με την ακουστική κιθάρα του και ο Βασίλης Λέκκας με τη φωνή του (δε φαντάζεστε τι κάνει με τη φωνή του!), κάθισαν σε δύο καρέκλες και έπαιξαν μαζί το τραγούδι «Το παιχνίδι».

Στο δεύτερο μέρος, ο Νίκος Σπάθας με τη δωρική παρουσία του στη σκηνή, και όλοι οι υπόλοιποι μουσικοί –που ειλικρινά δεν ήξερες ποιον να πρωτοθαυμάσεις– έντυσαν το Ηρώδειο στα ροκ με τους ήχους των Socrates Drank the Conium. Πολύ συγκινητική ήταν η στιγμή που στη σκηνή ανέβηκε ο αδερφός του Αντώνη Τουρκογιώργη, Άκης Τουρκογιώργης, επίσης κιθαρίστας. Όπως και όταν ανέβηκε ο Τάσσος Σκούρας με την κιθάρα του, ο οποίος είχε συνεργαστεί με τους Socrates.

Αυτή η βραδιά μου υπενθύμισε ότι οι άνθρωποι μπορούν να μείνουν ζωντανοί τόσο μέσα από τα έργα τους, αλλά και μέσα από τους ανθρώπους τους που τους αγαπούν, τους θυμούνται και δε σταματάν να το δείχνουν. Τίποτα δεν τελειώνει και όλα είναι συνέχειες.