Ήμουνα από αυτά τα παιδάκια που χαλάνε την παρέα επειδή οι γονείς του δεν το άφηναν να τρώει απ’έξω. Οπότε τη χαρά του street/fast food τη γνώρισα στην εφηβεία. Ένα από τα αγαπημένα μου του είδους έγινε σιγά σιγά το sandwich το σωστό. Νόμιζα ότι το καλύτερο του κόσμου όλου ήταν ένα «σαντουϊτσάδικο» στο Αίγιο. Έκανα λάθος. Και το μετανιώνω πικρά. Το καλύτερο σαντουιτσάδικο πλέον είναι «Το Σαν Φρανσίσκο» (του Μεταξουργείου κι όχι των Η.Π.Α!).

Φωτογραφία: Μυρτώ Στέλιου

Ο δρόμος με έβγαλε στην Κεραμεικού κι επειδή η πολυάσχολη καθημερινότητά μου δεν μου επιτρέπει να μαγειρεύω ή να κάθομαι αμέριμνη σε ένα εστιατόριο, ρώτησα έναν περαστικό «Πού μπορώ να φάω κάτι στο χέρι». Και με έστειλε απευθείας στο Σαν Φρανσίσκο!

Ένα μαγαζάκι «αλά παλαιά» με σύγχρονους γευστικούς συνδυασμούς αλλά παραδοσιακά, αγνά υλικά για να δημιουργήσει ένα «καλλιτεχνικό» γεύμα!

Το όνομά του γραμμένο στα ελληνικά κι όχι με λατινικούς χαρακτήρες ταιριάζει απόλυτα με τη ρετρό διακόσμηση του μαγαζιού που σου δημιουργεί την αίσθηση ότι «Το Σαν Φρανσίσκο» είναι το μαγαζί που σίγουρα θα εμπιστευθείς για να φας: παρεϊστικη ατμόσφαιρα, και η «αφρόκρεμα» των προϊόντων: υπέροχα αλλαντικά, λαχανικά από τη λαϊκή του Μεταξουργείου, ψωμί από το φούρνο του Ρίζου στο Βοτανικό, 20 μάρκες μπύρας.

Μπορείς να φτιάξεις το δικό σου σάντουιτς εννοείται (γιατί εδώ είμαστε Ελλάδα κι όχι Παρίσι που ο κατάλογος δεν αλλάζει με κανένα τρόπο), αλλά το menu του Σαν Φρανσίσκο έχει πολλές επιλόγες, αν εσύ έχεις στερέψει από φαντασία. Ένα menu πάνω στο οποίο έχει πέσει προσωπική δουλειά του Νίκου του ιδιοκτήτη: δημιουργεί ευφάνταστους συνδυασμούς και ύστερα τα λανσάρει στους πελάτες. Αν έχει ζήτηση και καλά σχόλια μένει, αν όχι προχωράει στο επόμενο πρωτοποριακό sandwich!

Εγώ έχω να προτείνω ότι αν σας αρέσει το κρέας επιλέξτε το Σάνι Σάιντ (μπέϊκον, βιολογικό αυγό μάτι, τυρί τσένταρ και φρέσκο μανιτάρι αν θέλετε), ενώ αν είστε χορτοφάγοι (που πλέον, όπως επιβεβαιώνει και ο Νίκος αυξάνονται και πληθύνονται στην πόλη μας) επιλέξτε το Μίσιον (χαλούμι ψητό με λιαστές ντομάτες και σως μέλι-μουστάρδα).

Όλα αυτά τα καλά λόγια που έχω να πω για το Σαν Φρανσίσκο επιβεβαιώνονται και από το γεγονός ότι έχει σταθερούς πελάτες κι όχι μόνο περαστικούς που θα μπουν μέσα να φάνε κάτι στο πόδι. Όλους πάντως θα τους δεις χορτασμένους κι ευδιάθετους!

Ξέρω! Οι σιελογόνοι αδένες σας ανυπομονούν. Πάρτε μετρό, αμάξι, πατίνι, ποδήλατο, μηναχάκι, τρίκυκλο και βρείτε το Σαν Φρανσίσκο στην καρδιά στης Αθήνας. Εγώ θα είμαι συχνά εκεί για να φάω όσα έχει να προτείνει ο Νίκος. Εσείς;