Οι Συνθετικοί είναι η μοναδική περίπτωση ενός group που διαλύθηκε το 1993 και επανεμφανίστηκε το 2010. Από τότε η πορεία τους είναι διαρκώς ανοδική. Έχουν δικό τους μουσικό στίγμα και φανατικό κοινό. Το φθινόπωρο θα τους ξαναπετύχουμε στο six d.o.gs, πιο συγκεκριμένα το Σάββατο 13 Οκτώβρη.

ΚΖ. Το καινούργιο σας album ονομάζεται «Την τρέλα θα αγγίξω». Ακούγεται κάπως πιασάρικος τίτλος, θα μπορούσε να είναι και η νέα δουλειά ενός λαϊκού τραγουδιστή. Σκέφτεστε ποτέ έτσι; Βάζετε δηλαδή ως στόχο σας την επιτυχία;

Σ. Όχι, δε σκεφτόμαστε εμπορικά όταν δημιουργούμε. Σκεφτόμαστε σαν ποιητές. Κατόπιν μπορεί να μπει και η εμπορική σκέψη, σε θέματα promotion. Όμως πάνω σ` αυτή καθαυτή δημιουργία είμαστε ελεύθεροι.

ΚΖ. Τι καινούργιο φέρνει αυτός ο δίσκος; Ποια είναι η ανταπόκριση του κόσμου σ` αυτόν;

Σ. Η ανταπόκριση είναι εξαιρετική. Όταν εξελίσσεσαι διαρκώς το καινούργιο έρχεται από μόνο του. Καλλιτεχνικά ο νέος δίσκος ανήκει στο μουσικό σύμπαν των «Συνθετικών» που είναι, καλώς ή κακώς, διαφοροποιημένο από οτιδήποτε άλλο υπάρχει.

ΚΖ. Αισθάνεστε (μουσικά) συγγενείς με οποιονδήποτε άλλο καλλιτέχνη στην Ελλάδα;

Σ. Όχι.

ΚΖ. Το επιδιώξατε αυτό;

Σ. Όσο επηρμένο κι αν ακούγεται, ναι. Δουλέψαμε ώστε να γίνει.

ΚΖ. Μοιάζει σα να επινοεί κανείς τη Μουσική.

Σ. Όταν ήμασταν νέοι αυτό θέλαμε. Να δημιουργήσουμε κάτι που δεν υπάρχει, μια μουσική εντελώς δική μας.

ΚΖ. Θυμίζει Ρεμπώ. Το καταφέρατε;

Σ. Όχι, ωστόσο γίναμε ξεχωριστοί.

ΚΖ. Πιστεύετε στην έμπνευση; Υπάρχει τελικά αυτό το πράγμα;

Σ. Μα, στην έμπνευση στηρίζονται όλα, όχι στη δουλειά. Τουλάχιστον στο τραγούδι.

ΚΖ. Πείτε μου δυο λόγια για το τραγούδι «Σταύρος Κοσμάς Πετρής» που για κάποιους αποτελεί τον ύμνο των «Συνθετικών».

Σ. Ο «Πετρής» αρέσει σε όλους. Λέμε καμιά φορά γελώντας πως είναι σαν την coca cola.

ΚΖ. Το ότι είστε αδέρφια έγινε ποτέ πρόβλημα; Υπήρξε ανταγωνισμός; Συγκρούσεις;

Σ. Άφθονες αλλά αφορούν αποκλειστικά τη δημιουργία.

ΚΖ. Οπότε θα είναι και παραγωγικές. Υπήρξε ποτέ τάση αυτονόμησης του ενός ή του άλλου;

Σ. Ποτέ ως τώρα.

ΚΖ. Υπήρξε κι ένας τρίτος «Συνθετικός», ο Δημοσθένης Τσανέτογλου. Είστε φίλοι σήμερα;

Σ. Φυσικά.

ΚΖ. Ο καλλιτέχνης πρέπει να γίνεται και πνευματικός οδηγός κάποιες φορές;

Σ. Η χειραγώγηση του κοινού δε μας αφορά. Αγαπάμε την ελευθερία και τη μουσική. Τη δική μας ελευθερία και όλων των άλλων.

ΚΖ. Υπάρχουν σχέδια να βγάλετε τη μουσική σας έξω;

Σ. Μας είχε κάνει πρόταση μια γερμανική εταιρεία αλλά θα έπρεπε να ζήσουμε εκεί κι αυτό δεν είναι, προς το παρόν, εφικτό.

ΚΖ. Σε κάποιες αναρτήσεις σας στο διαδίκτυο μοιάζει να καταφέρεστε ενάντια στο σύστημα των δισκογραφικών και στα τραγούδια-hits. Γιατί; Το εμπορικό τραγούδι είναι κακό; Η pop μουσική, ας πούμε, δεν μπορεί να βγάλει διαμάντια;

Σ. Κάτι μπορεί να είναι εμπορικό και ταυτόχρονα πολύ καλό. Απίστευτα εμπορική μουσική είναι και οι «4 ΕΠΟΧΕΣ» του Βιβάλντι. Όσο για την pop, φυσικά και μπορεί να βγάλει διαμάντια όπως οι Beatles που ήταν το διαμάντι των διαμαντιών. Άρα δεν τίθεται θέμα pop μουσικής αλλά μουσικής φτιαχτής για λόγους εμπορικούς, για κατανάλωση. Χωρίς συναίσθημα και χωρίς ψυχή. Για να βγαίνουν πολλά χρήματα.

ΚΖ. Οι «Συνθετικοί» άργησαν να περάσουν την πόρτα της επιτυχίας. Φοβάστε ποτέ μήπως τα δύσκολα χρόνια επιστρέψουν;

Σ. Η ανθρώπινη ανασφάλεια πάντοτε υπάρχει κι αυτό ισχύει για όλους. Άσχετα αν κάποιοι δεν το ομολογούν. Ο ουσιαστικότερος φόβος όμως δεν είναι η απώλεια της επιτυχίας αλλά μήπως κάποτε το έργο μας απαξιωθεί.

ΚΖ. Πως ήταν να κάνεις μουσική τότε και τώρα; Τέλη 80`s και τέλη 10`s;

Σ. Κοίταξε, είναι άλλες οι συνθήκες. Εκείνο που μας επηρεάζει τώρα και προσπαθούμε να μην μας επηρεάζει είναι ότι κάποιος κόσμος έχει αγαπήσει τη μουσική μας ενώ εμείς θέλουμε να δημιουργούμε μη σκεπτόμενοι πως έχουμε κοινό.

ΚΖ. Άρα από μια άποψη ήταν καλύτερα τότε.

Σ. Όχι. Γιατί κάποιος που φτιάχνει μουσική θέλει πάντα να αρέσει.

ΚΖ. Είστε ένα παράδειγμα πιστεύεις για όσους προσπαθούν και δεν τα καταφέρνουν; Εννοώ καλλιτέχνες.

Σ. Μακάρι να είμαστε.

ΚΖ. Υπήρχε πικρία εκείνη την εποχή;

Σ. Ναι γιατί μας απομόνωσαν λόγω του ότι κάναμε πρώιμη χρήση ηλεκτρονικών οργάνων για τα ελληνικά δεδομένα. Μιλάμε για το έτος 1985 που μόνο η Λένα Πλάτωνος υπήρχε και εμείς.

ΚΖ. Στο πίσω μέρος του μυαλού σας υπάρχει καθόλου ο φόβος της επανάληψης; Μια προσπάθεια δηλαδή ώστε τα τραγούδια σας να μην είναι πανομοιότυπα;

Σ. Όχι, γιατί έχουμε πάντα μια ανησυχία για το νέο, το διαφορετικό, είναι η κουλτούρα μας τέτοια.

ΚΖ. Στα 80`s κάνατε και κάποιες φωτογραφίσεις με gay αισθητική. Δε νομίζω άλλοι καλλιτέχνες να το τόλμησαν εκείνα τα χρόνια. Πως προέκυψε; Θα λέγατε πως οι «Συνθετικοί» ήταν από τότε ακόμα gay friendly;

Σ. Μας άρεσε να προκαλούμε. Είχαμε άπειρες επιρροές, ανάμεσά τους ο Iggy Pop και ο David Bowie. Όμως κυκλοφορούσαμε έτσι καμιά φορά και έξω στον δρόμο.

ΚΖ. Είχατε gay φίλους εκείνα τα χρόνια;

Σ. Εννοείται.