Ο Γιάννης είναι σεφ, έχει τατουάζ αλλά... Ντρέπεται να πάει σε reality!

Πάντα μου άρεσε το καλό φαγητό, να χαλαρώνω με καλή μουσική κι ένα ποτήρι λευκό κρασί και κυρίως, να με περιποιούνται!Όλα αυτά τα βρήκα σε ένα υπέροχο εστιατόριο στα Άνω Πατήσια.Ακούει στο όνομα “ΓΙΑ ΔΕΣ” και ξεπερνάει κάθε προσδοκία σε ποιότητα, νοστιμιά, ποσότητα και εξυπηρέτηση! Από την ημέρα που το ανακάλυψα, το έχω επισκεφθεί ουκ ολίγες φορές!Δεν έχω δοκιμάσει πιάτο που να μην μου αρέσει, δεν έχει υπάρξει μέρα που να μην έχω φύγει ευχαριστημένη!Με τον καιρό, γνωριστήκαμε με όλους και κυρίως, με τον άνθρωπο που έχει εμπνευστεί όλες αυτές τις γευστικές πανδαισίες που έρχονται στο πιάτο μας!Τον Γιάννη, τον σεφ του εστιατορίου (που δεν αποκαλεί τον εαυτό του σεφ, αλλά μάγειρα!). Νέος, με φρέσκες ιδέες, όρεξη για δουλειά, πολλή χιούμορ και αστείρευτο κέφι!Τον “ανέκρινα” για να βρω το μυστικό της νοστιμιάς των πιάτων του. Δεν ξέρω αν το βρήκα. Ίσως είναι ένας συνδυασμός ταλέντου, αγάπης για το αντικείμενο και ταπεινότητας, που πάντα χρειάζεται στις ζωές μας!

Απολαύστε τον!

Γιάννη πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με τη μαγειρική;

Δεν μπορώ να πω ότι είχα ασχοληθεί με την κουζίνα πριν ξεκινήσω στη σχολή, την ιδέα μου την έδωσε ο πατέρας μου. Να γίνω μάγειρας όταν τελείωσω το σχολείο! Γράφτηκα στη σχολή και σιγά σιγά μ’ άρεσε και αποφάσισα να ασχοληθώ επαγγελματικά…

Εκτός από το δικό σου εστιατόριο, έχεις δουλέψει και σε άλλες κουζίνες;

Έχω περάσει από διάφορες κουζίνες, όπου πήρα αρκετά πράγματα και με βοήθησαν πολύ στο ξεκίνημα μου στο δικό μου μαγαζί. Μέσα σε μια κουζίνα, μόνο εμπειρίες έχεις να πάρεις, όποιο ύφος και να υποστηρίζει ένα εστιατόριο.

Εξωτερικά — Ο εξωτερικός χώρος του “ΓΙΑ ΔΕΣ”

Είναι δύσκολο επάγγελμα αυτό του σεφ;

Αυτό του σεφ σίγουρα είναι από τα δυσκολότερα επαγγέλματα που υπάρχουν. Για να φτάσει κάποιος να γίνει σεφ – πέρα από το ταλέντο το οποίο πρέπει να έχει – πρέπει να αγαπάει τη μαγειρική και να αφιερώσει παρά πολλές ώρες στην κουζίνα. Βέβαια, προσωπικά, αυτή τη στιγμή δεν θεωρώ τον εαυτό μου σεφ, αλλά μάγειρα!

Πώς πήρες την απόφαση να ανοίξεις το «ΓΙΑ ΔΕΣ»;

Ήταν κάτι που αποφάσισα στιγμιαία. Έτυχε η ευκαιρία με τον χώρο και αμέσως είπαμε να το ξεκινήσουμε. Δεν κάθισα να το πολυσκεφτώ!

Εσωτερικός χώρος — Ο εσωτερικός χώρος του “Για Δες”, όπου επικρατεί το ξύλο

Το μενού στο «ΓΙΑ ΔΕΣ» είναι ξεκάθαρα διαμορφωμένο από εσένα; Αλλάζει ή έχεις διατηρήσει σταθερά πιάτα;

Το μενού το επιμελούμαι αποκλείστηκα εγώ, αλλάζει ανά τακτά χρονικά διαστήματα, το κάθε πιάτο κάνει τον κύκλο του και στη θέση του, μπαίνει κάτι καινούργιο!

Ποιο πιάτο από το μενού είναι μεγαλύτερης δυσκολίας;

Δεν μπορώ να πω ότι κάποιο είναι δυσκολότερο από τα υπόλοιπα. Ίσως να έβαζα τα ζυμαρικά, λόγω της χειροποίητης ζύμης και του σωστού βρασμού.

Ποιο πιάτο «ζητιέται» περισσότερο από τους πελάτες;

Το ψαρονέφρι με το φυστικοβούτυρο, αλλά και τα ζυμαρικά που είναι από τα … best seller!

Έχεις ακούσει ποτέ αρνητικά σχόλια (αν και αμφιβάλλω!); Κι αν ναι, πώς το αντιμετωπίζεις;

Δε νομίζω να υπάρχει μάγειρας – όσο καλός και να είναι – που να μην έχει ακούσει αρνητική κριτική. Πάντα προσπαθείς να γίνεσαι καλύτερος και να βελτιώσεις κάτι που δεν άρεσε.

Εσένα τελικά ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό;

Μ’ αρέσουν πολύ τα ζυμαρικά και φυσικά, το παστίτσιο!!

Έχεις επιληφθεί και τη διακόσμηση στο χώρο;

Όχι, τον χώρο τον έχει επιμεληθεί ο καλός μου φίλος και αρχιτέκτονας Δημήτρης Ζήκος. Εγώ αυτό που του είπα, είναι ότι μ’αρέσει πολύ το ξύλο και εκείνος το σχεδίασε.

Τι είναι αυτό που θεωρείς ότι κάνει τον κόσμο να έρχεται και να ξαναέρχεται;

Πιστεύω ότι έχουμε δημιουργήσει κάτι ολοκληρωμένο, όσον αφορά κουζίνα, χώρο και μουσική. Έχουμε προσπαθήσει να είναι όλα σε αρμονία μεταξύ τους και πιστεύω αυτό το καταλαβαίνει ο κόσμος και του αρέσει.