Η Πωλίνα δεν υπήρξε απλώς ένα μεγάλο όνομα της ελληνικής pop αλλά έχει παίξει στο θέατρο, σε βιντεοκασέτες των eighties, έχει κάνει show στη «Μέδουσα» με το Γ.Μαρίνο, τηλεπαιχνίδι στον ΑΝΤ1 , συμμετείχε στην «Σπείρα Σπείρα» του Σταμάτη Κραουνάκη και είπε το τραγούδι των «Πεθερών» του Mega. Τα τελευταία χρόνια όποτε ξανατραγουδά τις παλιές pop επιτυχίες της αποθεώνεται.

Είσαι όσο αυθόρμητη πιστεύουμε;

Νομίζω πως ναι, γιατί είναι ο χαρακτήρας μου έτσι… Πολλές φορές όμως με έχει φέρει σε δύσκολη θέση γιατί οι άνθρωποι δεν αγαπάνε πάντα την αλήθεια, θέλουν να παραμυθιάζονται, χαχαχα!

Πρόσφατα κυκλοφόρησες το super–hit των 80`ς «Ροζ μπικίνι» σε ντουέτο με τον Tus. Με ποιον άλλον από τα σημερινά παιδιά που κάνουν μουσική θα ήθελες να συνεργαστείς;

Μου αρέσουν οι συνεργασίες με τα νέα παιδιά, ειδικά όταν πρόκειται για κόντρα ήχο και στυλ. Μεγάλη εμπειρία, όπως έγινε και με τον Tus που τον υπερ-αγαπώ!!! Είμαι πάντα ανοιχτή σε συνεργασίες με ταλαντούχους δημιουργούς.

Υπάρχει περίπτωση να γίνει κάτι αντίστοιχο και με κάποιο άλλο κομμάτι, ας πούμε τις «Σεϊχέλες»;

Ναι, οι Σεϊχέλες νομίζω ότι σύντομα θα διασκευαστούν!

Την εποχή των «Σεϊχελών» ήσουν ίσως το πιο hot όνομα της ελληνικής pop. Αισθανόσουν καθόλου ¨προϊόν¨ εκείνη την εποχή;

Πάντα είμαστε προϊόντα τη στιγμή που εκτιθέμεθα, το θέμα είναι οι συναλλαγές σου να `χουν αισθητική και να μη ξεπουλιέσαι όπως να `ναι για το χρήμα.

Θυμάσαι ποιο ήταν το νυχτοκάματό σου το καλοκαίρι του `89 που τραγουδούσες στο On the Rocks με τον Πασχάλη;

Η λέξη νυχτοκάματο δε μου αρέσει καθόλου… χαχα, αυτά εξάλλου είναι προσωπικά δεδομένα, δε χρησιμεύουν σε κανέναν.

Έβγαλες κι ένα αγγλόφωνο κομμάτι με τίτλο «Your Body» το οποίο μάλιστα παίχτηκε στο MTV και το παρουσίασε ο ίδιος ο Τόνι Μπλερ. Τα ελληνικά περιοδικά έγραφαν πως προσπαθείς να κάνεις καριέρα έξω. Σου είχε περάσει καθόλου από το μυαλό;

Ο Νίκος Πατρελάκης έγραψε το «Your Body» και όντως παίχτηκε παντού. Όχι, δεν οργάνωνα κάτι για έξω, απλά έτυχε να αρέσει πολύ το συγκεκριμένο κομμάτι.

Είχες σκεφτεί να πας Γιουροβίζιον;

Θα πήγαινα το 1986 αλλά η Ελλάδα δεν συμμετείχε γιατί ο διαγωνισμός έπεφτε Μεγάλο Σάββατο. Η εμπειρία μου περιορίζεται στο «Σωκράτη εσύ σούπερ σταρ» με την Ελπιδάρα στο Ισραήλ το 1979.

Κώστας Χαριτοδιπλωμένος, Γιάννης Καραλής, Νίκος Καρβέλας. Σου έγραψαν τραγούδια και οι τρεις. Ποιος σε δυσκόλεψε περισσότερο; Αν έκανες σήμερα ένα ολόκληρο album με κάποιον από τους τρεις ποιον θα διάλεγες;

Κανείς δε με δυσκόλεψε. Και οι 3 έχουν την ιδιαιτερότητά τους και πολύ ταλέντο. Ο Κώστας Χαριτοδιπλωμένος λόγω συνεργασίας μας πάλι τα τελευταία 5 χρόνια είναι πιο κοντά μου. Γράψαμε δε ένα υπέροχο κομμάτι, την «Αβάνα», δυο χρόνια πριν.

Με τον Σταμάτη Κραουνάκη συνεργαστήκατε το 1986 αλλά και την περίοδο 2003-2009. Πως είναι να ξαναβρίσκεσαι με τον ίδιο συνεργάτη πολλά χρόνια αργότερα; Είναι κάπως ¨καρμικός¨ ο Κραουνάκης για την Πωλίνα; Το `86 ας πούμε είναι ακριβώς πριν το δικό σου breakthrough ενώ και η εποχή των «Σπείρα Σπείρα» μοιάζει πάλι με επανεκκίνηση της καλλιτεχνικής σου πορείας, με ξαναβάφτισμα.

Ο Σταμάτης Κραουνάκης είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο στη μουσική για τη χώρα μας, είναι τιμή μου και τύχη οι συνεργασίες μαζί του και του οφείλω το βάπτισμά μου στο θεατρικό κομμάτι της «Σπείρας Σπείρας» που ήταν για μένα σχολή.

Παλιά έκανες και σκετσάκια στα μαγαζιά που τραγουδούσες. Επίσης έχεις παίξει σε βιντεοκασέτα στα 80`ς αλλά και στοθέατρο. Ακόμα και στις δουλειές της «Σπείρας» το θεατρικό στοιχείο είναι έντονο. Έχεις αισθανθεί πως το ¨ηθοποιιλίκι¨ δεν το κυνήγησες αρκετά;

Σκετσάκια γραμμένα από Γιάννη Ξανθούλη, Παύλο Μάτεσι και Σταμάτη Κραουνάκη έχω παίξει μόνο στη Μέδουσα με το Γιώργο Μαρίνο… Το θέμα το θεατρικό κινήθηκε τη σωστή στιγμή από τον Σταμάτη με την συνεργασία μας στην Αθηναίδα.

Στα μαγαζιά που τραγουδάς τις παλιές σου επιτυχίες γίνεται εδώ και κάποια χρόνια χαμός. Ως καλλιτέχνης πάνω στη σκηνή εκπροσωπείς τη νοσταλγία των ανθρώπων για μια παλιότερη εποχή που την έχουμε καταχωρήσει μέσα μας ως πιο αγνή, πιο λαμπερή και ταυτόχρονα πιο χύμα. Ως άνθρωπος το συμμερίζεσαι αυτό; Εσένα πχ σου λείπουν εκείνα τα χρόνια; Και τελικά τι είχαν τα 80`ς και τα έχουμε μυθοποιήσει;

Η αναβίωση των 80`ς, 90`ς μας γέμισε χαρά γιατί αυτή η περίοδος της αθωότητας ταυτίστηκε με τις νέες γενιές και μας έδωσε την ευκαιρία να ξαναζήσουμε εδώ και 7 χρόνια την αγάπη και την επικοινωνία με το κοινό… Πιστεύω το ¨φασόν¨ που λέω κι εγώ, η βιομηχανοποίηση και κλωνοποίηση των τελευταίων χρόνων σε πρόσωπα και τραγούδια, ήταν η αιτία της επιστροφής στον ήχο των 80`ς, 90`ς.

Για ένα διάστημα αποσύρθηκες προκειμένου να αφιερωθείς 100% στη μητρότητα. Αγωνιούσες καθόλου μήπως αυτή επιλογή αποβεί καταστρεπτική για την καριέρα σου; Μήπως το σύστημα σε ξεχάσει;

Ποτέ δεν αγχώθηκα για το αν θα με ξεχάσει ο κόσμος, θεωρώ ότι όταν δημιουργείς είσαι πάντα στο προσκήνιο. Ο πανικός μερικών προκειμένου να `ναι στα πράγματα τους ωθεί σε λάθος επιλογές.

Έχεις γράψει δικά σου κομμάτια;

Όχι, δεν είμαι συνθέτης. Κάποιους στίχους όμως τους έχω φυλάξει… στιγμές έμπνευσης από προσωπικές στιγμές!