Όλοι ξέρουμε ότι το να παίζεις μουσική σε ένα μαγαζί ως Dj, Disc jockey, Cj, ή όπως αλλιώς θέλετε να μας πείτε, είναι μια ευθύνη που, κατά την δική μου οπτική, έχει ένα άγχος τόσο δημιουργικό, που κάθε φορά είναι σαν να εκτελείς το τελευταίο πέναλτι του αγώνα.
Η δουλειά του δισκοθέτη – (στα ελληνικά) – θαρρώ ότι είναι ένα επάγγελμα διαφορετικό αλλά καθόλου δυσεύρετο στην εποχή μας..
Αυτό γιατί στην Ελλάδα του 2019, και επειδή ο Έλληνας ως γνωστόν είναι λίγο χαλαρός τύπος (…), με το που μπήκε το ίντερνετ για τα καλά στις ζωές μας και σε συνδυασμό με την κρίση, πολύς κόσμος αποφάσισε να ενταχθεί στον χώρο της μουσικής με κάποιες εκατοντάδες downloads από το YouTube, χωρίς να έχουν μουσική κουλτούρα, μουσικές γνώσεις, αλλά και τις απαραίτητες τεχνικές για να στήσεις ένα dj set σε ένα μαγαζί.
Ωστόσο, δεν μπορώ να παραβλέψω ένα 35% αυτών που έχουν την καψούρα, την αφοσίωση και την αγάπη για αυτή τη δουλειά και, βεβαίως βεβαίως, το άγχος και την ευθύνη πριν από κάθε βραδιά.
Ένας ποδοσφαιριστής, λοιπόν, έχει την αγωνία πριν από κάθε πέναλτι, ανεξάρτητα αν είναι γεμάτο το γήπεδο ή αν η δική του σειρά θα κρίνει τον αγώνα.
Ένας dj που σέβεται τον εαυτό του, τους μουσικούς όλου του κόσμου, τον κόσμο που θα τον ακούσει, αλλά ακόμα και τα μηχανήματα που θα χρησιμοποιήσει, νομίζω ότι κάθε φορά που βάζει μουσική – και για όσα χρόνια διαρκέσει αυτή η δουλειά (χόμπι) – θα πρέπει να έχει την αγωνία του τελευταίου πέναλτι στον αγώνα ενός σαββατόβραδου, γιατί η φασαρία ενός ποδοσφαιρικού αγώνα θα φαντάζει ανύπαρκτη μπροστά στην ικανοποίηση των εκάστοτε ανθρώπων εκείνης της βραδιάς.
Ας μην ξεχνάμε ότι το να δίνεις ευχαρίστηση λειτουργεί σαν boomerang τις περισσότερες φορές στη ζωή μας..
Discussion about this post